Jak korzystać ze słownika?

mistrz

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

3. Europy

  • Definicja

    3.

    osoba lub zespół, które zajęły pierwsze miejsce na jakichś zawodach sportowych
  • Wymowa

    [mistsz] lub  pot.  [misczsz], lub  pot.  [miszczsz]

  • Kwalifikacja tematyczna

    CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

    Sport

    osoby i organizacje związane ze sportem

  • Połączenia
    • dwukrotny, czterokrotny, trzykrotny mistrz; mistrz olimpijski
    • mistrz kraju, świata; Europy, Anglii, Niemiec, Polski...
    • mistrz w podnoszeniu ciężarów, w skokach narciarskich
    • mistrz i rekordzista, mistrz i wicemistrz
    • gratulować mistrzowi
    • zostać mistrzem
  • Cytaty

    Mistrz Polski juniorów w kulturystyce, sandomierzanin Piotr Grębowski, miał wystąpić dzisiaj na Mistrzostwach Świata w Hiszpanii.

    źródło: NKJP: Monika Panfil: KULTURYSTYKA, Gazeta Wyborcza, 1993-12-11

    Kolarski mistrz świata amatorów z 1974 roku, zwycięzca Tour de Pologne z 1976 roku, jeden z najlepszych polskich szosowców, był głównym sponsorem imprezy sportowej.

    źródło: NKJP: Piottr Kurek: Mistrz świata w Wągrowcu, Polska Głos Wielkopolski, 2006-10-06

    We wspaniałej formie był mistrz Polski z 1991 roku Drabik, który po przegranych startach trzykrotnie wyprzedzał na dystansie Lorama.

    źródło: NKJP: Jarosław Dąbrowski: I Liga Żużla. 3. kolejka, Gazeta Wyborcza, 1996-04-22

    Mistrzami świata w łyżwiarstwie figurowym zostali Kanadyjczycy Jamie Sale i David Pelletier.

    źródło: NKJP: (PAP): Rosjanie stracili monopol na mistrzostwo świata, Metropol, 2001
  • Odmiana

    część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. mistrz
    		 mistrzowie
    		 ndepr
    mistrze
    		 depr
    D. mistrza
    		 mistrzów
    C. mistrzowi
    		 mistrzom
    B. mistrza
    		 mistrzów
    N. mistrzem
    		 mistrzami
    Ms. mistrzu
    		 mistrzach
    W. mistrzu
    		 mistrzowie
    		 ndepr
    mistrze
    		 depr
  • Składnia
    bez ograniczeń + mistrz +
    CZEGO + (KOGO) + (w CZYM)
    bez ograniczeń + mistrz +
    JAKI + (CZEGO) + (KOGO)
  • Pochodzenie

    st.czes. mistr, místr, mistř 'mistrz, znawca, uczony, nauczyciel'

    z łac. magister 'przełożony, kierownik, dozorca, naczelnik, mistrz, nauczyciel; doradca, przewodnik'

    W średniowieczu łac. magister wymawiano  ma(j)ister ; redukcja samogłoski w pierwszej sylabie w formie staroczeskiej spowodowana częstością użycia tytułu (Bor)