-
5.
rzemieślnik mający prawo do samodzielnego prowadzenia zakładu i zatrudniania w nim ludzi -
[mistsz] lub pot. [misczsz], lub pot. [miszczsz]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Praca
organizacja i hierarchia w pracy, stosunki służbowe
CZŁOWIEK I TECHNIKA
Przemysł
rzemiosło -
- mistrz ciesielski, kominiarski, krawiecki, murarski, piekarski
- mistrz cukiernictwa
- mistrzowie i czeladnicy
- terminować u mistrza
- wyzwolić się na mistrza
-
Ponieważ śmierć ojca uniemożliwiła młodemu Georgowi Jacobowi kontynuację studiów prawniczych, zaczął terminować u mistrza ciesielskiego.
źródło: NKJP: Stanisław Januszewski: Książka o Kanale Elbląskim, Głos Pasłęka, 2004
Ostatnio poświadczyłem w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych, że dwaj pracownicy zakładów szewskich mają prawo do wcześniejszej emerytury [...] ZUS nie zadowolił się bowiem zaświadczeniami wydanymi przez ich pracodawców – mistrzów szewskich.
źródło: NKJP: (kup): Po rymarzach został tylko sztandar, Dziennik Łódzki, 2005-07-14
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. mistrz
mistrzowie
ndepr mistrze
depr D. mistrza
mistrzów
C. mistrzowi
mistrzom
B. mistrza
mistrzów
N. mistrzem
mistrzami
Ms. mistrzu
mistrzach
W. mistrzu
mistrzowie
ndepr mistrze
depr -
st.czes. mistr, místr, mistř 'mistrz, znawca, uczony, nauczyciel'
z łac. magister 'przełożony, kierownik, dozorca, naczelnik, mistrz, nauczyciel; doradca, przewodnik'
W średniowieczu łac. magister wymawiano ma(j)ister ; redukcja samogłoski w pierwszej sylabie w formie staroczeskiej spowodowana częstością użycia tytułu (Bor)