spieszyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieszyłem +(e)m spieszył	spieszyłam +(e)m spieszyła	spieszyłom +(e)m spieszyło	spieszyliśmy +(e)śmy spieszyli	spieszyłyśmy +(e)śmy spieszyły
2 os.	spieszyłeś +(e)ś spieszył	spieszyłaś +(e)ś spieszyła	spieszyłoś +(e)ś spieszyło	spieszyliście +(e)ście spieszyli	spieszyłyście +(e)ście spieszyły
3 os.	spieszył	spieszyła	spieszyło	spieszyli	spieszyły

bezosobnik: spieszono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę spieszył będę spieszyć	będę spieszyła będę spieszyć	będę spieszyło będę spieszyć	będziemy spieszyli będziemy spieszyć	będziemy spieszyły będziemy spieszyć
2 os.	będziesz spieszył będziesz spieszyć	będziesz spieszyła będziesz spieszyć	będziesz spieszyło będziesz spieszyć	będziecie spieszyli będziecie spieszyć	będziecie spieszyły będziecie spieszyć
3 os.	będzie spieszył będzie spieszyć	będzie spieszyła będzie spieszyć	będzie spieszyło będzie spieszyć	będą spieszyli będą spieszyć	będą spieszyły będą spieszyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		spieszmy
2 os.	spiesz	spieszcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	spieszyłbym bym spieszył	spieszyłabym bym spieszyła	spieszyłobym bym spieszyło	spieszylibyśmy byśmy spieszyli	spieszyłybyśmy byśmy spieszyły
2 os.	spieszyłbyś byś spieszył	spieszyłabyś byś spieszyła	spieszyłobyś byś spieszyło	spieszylibyście byście spieszyli	spieszyłybyście byście spieszyły
3 os.	spieszyłby by spieszył	spieszyłaby by spieszyła	spieszyłoby by spieszyło	spieszyliby by spieszyli	spieszyłyby by spieszyły

bezosobnik: spieszono by

bezokolicznik: spieszyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: spiesząc

gerundium: spieszenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: spieszący

psł. *spěšiti 'dążyć do czegoś'