obrzydliwie II

I
  • w dużym stopniu, takim, co do którego nadawca sądzi, że nie jest dobrze mieć cechę, o której mowa, w takim stopniu
  • wykładnik stopnia cechy

  • (quasi)synonimy:  koszmarnie II
  • Właściciele, obrzydliwie bogata rodzina [...], pełnili swego czasu funkcję bankierów Europy: finansowali wojny, przewroty, pożyczali królom, m.in. Izabeli, która wysłała Kolumba na poszukiwanie Indii.

    źródło: NKJP: Joanna Podgórska: Pod górą chmur, Polityka, 2006-08-05

    Wiem, nie jestem zbytnio oryginalna, wręcz przeciwnie, jestem obrzydliwie banalna w tym moim wysiłku godzenia sprzeczności.

    źródło: NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska: Siostry B., 1996

    Płyn nie przypominał piwa, może dlatego, że był obrzydliwie ciepły, ale ponieważ kosztował majątek, bo aż 750 tysięcy zairów, zmusił się do opróżnienia butelki do końca.

    źródło: NKJP: Maria Nurowska: Niemiecki taniec, 2009

    Pierwsza pięćdziesiątka czy setka powodowała chęć dalszego picia. Wtedy już nie myślałem o tym, że za chwilę będę obrzydliwie pijany, że mogę budzić wstręt i odrazę, tylko że będę czuł się coraz lepiej, coraz weselej i szczęśliwiej.

    źródło: NKJP: Anna Dodziuk, Włodzimierz Kamecki: Wyjść z matni. Proste rozmowy o zgubnym nałogu, 1994

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • obrzydliwie _
    Przym. st. równy - cecha stopniowalna
    szyk: stały: antepozycja
  • Zob.  brzydki ,  brzydzić się 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  obrzydliwie I 
Data ostatniej modyfikacji: 22.07.2018