-
2.
książk. przestać istnieć -
ATEMATYCZNY
-
synonimy: skonać
-
- komunizm, jakiś styl umarł; idea, inicjatywa, nadzieja, wiara umarła; uczucie, wspomnienie umarło
-
Mieszkają w wygodnych domach, jeżdżą zagranicznymi samochodami. Dla nich komunizm umarł. Są zbyt bogaci, by myśleć po staremu.
źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Kambodża, Gazeta Wyborcza, 1996-09-02
Właśnie tu umarły nadzieje. I tu Marcin z Krzysiem podjęli decyzję o odwrocie.
źródło: KWSJP: Iza Gronowska: Kongur Shan – relacja z drugiej ręki, Tygodnik Podhalański, 1999, nr 38
Kupcy obawiają się, że turyści zaczną omijać miasto i umrze handel.
źródło: KWSJP: Joanna Forysiak: Równa jak stół, Nowa Trybuna Opolska, 2006
Kwiaty na płocie zwiędły, świeczki wypaliły się, karteczki z prośbami rozmył deszcz. Wiara w cud umarła.
źródło: KWSJP: Cuda, dziwy, prorocy, Super Express, 1998, nr 10
Aby inicjatywa wskrzeszania łaciny nie umarła śmiercią naturalną, na świecie powstają szkoły, w których naukę tego języka zaczyna się już na etapie podstawówki.
źródło: KWSJP: Patrycja Guevara; Milena Rachid Chehab: Lekcja żywego języka, Ozon, 2005, nr 16
-
część mowy: czasownik
aspekt: dokonany
Tryb oznajmujący
Czas przyszły
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. umrę
umrzemy
2 os. umrzesz
umrzecie
3 os. umrze
umrą
Czas przeszły
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. umarłem
+(e)m umarł
umarłam
+(e)m umarła
umarłom
+(e)m umarło
umarliśmy
+(e)śmy umarli
umarłyśmy
+(e)śmy umarły
2 os. umarłeś
+(e)ś umarł
umarłaś
+(e)ś umarła
umarłoś
+(e)ś umarło
umarliście
+(e)ście umarli
umarłyście
+(e)ście umarły
3 os. umarł
umarła
umarło
umarli
umarły
bezosobnik: umarto
Tryb rozkazujący
liczba pojedyncza liczba mnoga 1 os. umrzyjmy
2 os. umrzyj
umrzyjcie
Tryb warunkowy
liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n mo -mo 1 os. umarłbym
bym umarł
umarłabym
bym umarła
umarłobym
bym umarło
umarlibyśmy
byśmy umarli
umarłybyśmy
byśmy umarły
2 os. umarłbyś
byś umarł
umarłabyś
byś umarła
umarłobyś
byś umarło
umarlibyście
byście umarli
umarłybyście
byście umarły
3 os. umarłby
by umarł
umarłaby
by umarła
umarłoby
by umarło
umarliby
by umarli
umarłyby
by umarły
bezosobnik: umarto by
bezokolicznik: umrzeć
imiesłów przysłówkowy uprzedni: umarłszy
gerundium: umarcie
rodzaj gramatyczny: dk
liczba pojedyncza liczba mnoga M. umarcie
umarcia
D. umarcia
umarć
C. umarciu
umarciom
B. umarcie
umarcia
N. umarciem
umarciami
Ms. umarciu
umarciach
W. umarcie
umarcia
odpowiednik aspektowy: umierać
-
Rznieżywotny + umrzeć + -
Zob. mrzeć