pożywny - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

taki, którego zjedzenie wywołuje uczucie sytości i dostarcza organizmowi dużą ilość substancji potrzebnych do jego funkcjonowania

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

czynności i stany fizjologiczne

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

rodzaje pokarmu/potraw i ich cechy

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

synonimy:

posilny
substancjalny
treściwy

pożywny obiad, pokarm, posiłek; pożywna grochówka, karma, kolacja, pasza, potrawa, przekąska, strawa, zupa; pożywne danie, śniadanie
pożywny i lekki, pożywny i pyszny, pożywny i smaczny, pożywny i zdrowy

	Krem zbożowy z dodatkiem bakalii, kiełków lub drobnych owoców stanowi bardzo smaczny i pożywny posiłek lub deser. źródło: NKJP: Stanisława Olko: Makrobiotyka w polskiej kuchni, czyli Powrót do dawnego naturalnego sposobu odżywiania, 1993
	Słowacka kuchnia jest taka, jaką lubią Polacy - pożywna, sycąca, na bazie rodzimych składników. źródło: NKJP: Kapuśniak palce lizać, Gazeta Krakowska, 2004-10-08
	Mamy trawę i głąby kapusty, i różne liście: z buraków, z brukwi, z rzepy... [...] Pasza pożywna i urozmaicona. Króle to lubią. źródło: NKJP: Edmund Niziurski: Księga urwisów, 1954
	Młode termity przychodzą na świat bez mikroskopijnych pomocników w przewodach pokarmowych. Otrzymują je jednak wkrótce od rodziców - pary królewskiej, która w początkowym okresie powstawania kolonii sama zajmuje się potomstwem i karmi je pożywną wydzieliną produkowaną w jelicie, a więc zawierającą też mikroorganizmy. źródło: NKJP: Marzenna Nowakowska, Jarosław Nowakowski: Zwierzęta totalitarne, Gazeta Wyborcza, 1997-11-28

część mowy: przymiotnik

Stopień równy

Stopień wyższy