w typie
-
nadawca nazywa obiekt lub kategorię obiektów, do przedstawicieli której podobne jest to, o czym mowa
-
wykładnik podobieństwa
-
Zanim zdążył otworzyć drzwi, na progu stanęła siostra Krystyna. Była starsza od Klary, bardziej w typie siostry szpitalnej.
źródło: NKJP: Andrzej Zbych: Stawka większa niż życie, 1967
Szmacianka z gałganka może być najpiękniejsza i szkoda, że nikt nie postarał się, aby takie ukochane lalki zebrać, pokazać. Te, które widziałem, wzruszały mnie, były nieporównanie bardziej „żywe” od celuloidowych czy plastikowych w typie Barbie.
źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974
Ściany wpółotwartego salonu, będące tłem kolumnady, dziś pokryte są dekoracją sztukatorską, pierwotnie zaś zdobiły je malowidła w typie groteski [...].
źródło: NKJP: Maria Irena Kwiatkowska, Marek Kwiatkowski, Krzysztof Wesołowski: Znane i nieznane. Rezydencje, ludzie, wydarzenia, 2001
W centrum napotkać można zabytkowe wille w typie „uzdrowiskowym’’ – w stylu szwajcarskim zwanym też tyrolskim.
źródło: NKJP: Maciej Pinkwart: Zakopane i Tatry. Przewodnik, 1995
Jakby mi pozwolił, to podkreśliłabym mu delikatnie brwi, czarną kredką, i bardzo byłby w typie Gregory Pecka.
źródło: NKJP: Christian Skrzyposzek: Wolna Trybuna, 1985
Młody człowiek był niemal tak samo przystojny i wysoki, nie, wyższy niż Rudi. Lecz w jego typie. Miał podobny owal twarzy i podobny kolor włosów, ale nosił się inaczej i trochę inaczej palił papierosa.
źródło: NKJP: Henryk Rozpędowski: On i ona, Gazeta Wyborcza, 1998-10-30
-
część mowy: przyimek
-
w typie KOGO / CZEGO
w KOGO typie
w typie JAKIM
Rz. - obiekt tego samego rodzaju co inny, o którym mowaszyk: zewnętrzny: stały: antepozycja, Zaimek w interpozycji
wewnętrzny: stały