wystarczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

wystąpić w dostatecznej ilości lub stopniu

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

	synonimy:	starczyć
	sprzeczne:	braknąć zabraknąć

wystarczy dowód osobisty, legitymacja, oświadczenie, podpis, umowa, wniosek, zapis, zgłoszenie; telefon; rzut oka; remis, zwycięstwo
wystarczyć miejsca; funduszy, majątku, pieniędzy, środków; czasu; sił; chęci, determinacji, entuzjazmu, odwagi
wystarczyć drogowcom; gospodarzom, gościom; włamywaczowi, złodziejowi
wystarczyć do awansu, do obrony, do pokonania kogoś, do zdobycia czegoś, do zwycięstwa; do realizacji; do obsługi; do sukcesu, do szczęścia
wystarczyć na budowę, na naprawę, na remont; na realizację czegoś; na utrzymanie, na życie; na kupno czegoś, na opłacenie czegoś, na pensje, na pokrycie czegoś, na sfinansowanie czegoś, na spłatę, na wypłatę, na zakup czegoś
absolutnie, całkowicie, zupełnie wystarczyć
wystarczy powiedzieć, przypomnieć, wspomnieć, zapytać; zadzwonić; przeczytać, przejrzeć coś, spojrzeć na coś, zajrzeć gdzieś; porównać coś; chcieć
móc, musieć wystarczyć

	Dewaluacja sprawia, że jeśli firma zaciągnie kredyt dolarowy, musi w krótkim czasie zacząć zarabiać coraz więcej złotówek. W przeciwnym razie nie wystarczy jej pieniędzy na spłatę odsetek od pożyczki. źródło: NKJP: Paweł Wujec: Niech świat pozna PPP, Gazeta Wyborcza, 1994-02-03
	Po wyjściu chciałby dalej się zajmować muzyką. Nie chce zdradzić, kiedy to nastąpi. Wystarczy mu jednak czasu, żeby jeszcze podszlifować swoje umiejętności. źródło: NKJP: Większy wymiar celi, Dziennik Polski, 2001-11-02
	[...] to nie jest tak proste, że wystarczy przeczytać jedną linijkę z ustawy, by powiedzieć, iż Krajowa Rada w sposób oczywisty nie miała racji. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 29.06.2000
	Jest to nieporozumienie podobne do tego, gdy zaczepiamy na ulicy obcą osobę, biorąc ją za kogoś bliskiego. Ale w takim wypadku wystarczy powiedzieć: „Przepraszam, to pomyłka” i można spokojnie pójść sobie dalej. źródło: NKJP: Stanisław Dygat: Podróż, 1979
	Niepotrzebnie liczyłem punkty - przewidywałem, że wygramy z Amerykanami, co najmniej zremisujemy z Koreą i to by nam wystarczyło do awansu. źródło: NKJP: Stawia na Smudę lub Apostela!, Dziennik Polski, 2002-06-28

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarczyłem +(e)m wystarczył	wystarczyłam +(e)m wystarczyła	wystarczyłom +(e)m wystarczyło	wystarczyliśmy +(e)śmy wystarczyli	wystarczyłyśmy +(e)śmy wystarczyły
2 os.	wystarczyłeś +(e)ś wystarczył	wystarczyłaś +(e)ś wystarczyła	wystarczyłoś +(e)ś wystarczyło	wystarczyliście +(e)ście wystarczyli	wystarczyłyście +(e)ście wystarczyły
3 os.	wystarczył	wystarczyła	wystarczyło	wystarczyli	wystarczyły

bezosobnik: wystarczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wystarczmy
2 os.	wystarcz	wystarczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wystarczyłbym bym wystarczył	wystarczyłabym bym wystarczyła	wystarczyłobym bym wystarczyło	wystarczylibyśmy byśmy wystarczyli	wystarczyłybyśmy byśmy wystarczyły
2 os.	wystarczyłbyś byś wystarczył	wystarczyłabyś byś wystarczyła	wystarczyłobyś byś wystarczyło	wystarczylibyście byście wystarczyli	wystarczyłybyście byście wystarczyły
3 os.	wystarczyłby by wystarczył	wystarczyłaby by wystarczyła	wystarczyłoby by wystarczyło	wystarczyliby by wystarczyli	wystarczyłyby by wystarczyły

bezosobnik: wystarczono by

bezokolicznik: wystarczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wystarczywszy

gerundium: wystarczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wystarczać

Zob. starczyć