-
2.
urzęd. chłopiec lub mężczyzna należący organizacji harcerskiej -
Używane przeważnie wraz z imieniem, nazwiskiem lub nazwą funkcji osoby, do której wyraz się odnosi.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Edukacja i oświata
organizacje/placówki opiekuńcze i kulturalne -
synonimy: harcerz
-
- druh drużynowy, druh harcmistrz, druh podharcmistrz
- druhny i druhowie
-
Trzynastu harcerzy wędrowników Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej z Pomorskiej Chorągwi Harcerzy wyjeżdża dzisiaj dwoma busami z darami do Kazachstanu pod opieką druha podharcmistrza księdza Roberta [...] i druha przewodnika Michała [...].
źródło: NKJP: Olga Dębicka: Z komputerami do Kazachstanu, Dziennik Bałtycki, 2000-07-15
Patrole druhen i druhów rozdawały zapalone świeczki napotkanym przechodniom, z życzeniami pogodnych i pełnych miłości świąt Bożego Narodzenia.
źródło: NKJP: (G.W.): Kolędnicy na ulicy, Dziennik Bałtycki, 1999-12-28
Organizacją imprezy zajmuje się Śląska Chorągiew ZHP. 1 sierpnia przyjadą druhowie w wieku od 10 do 17 lat.
źródło: NKJP: Monika Krężel: Trzy tysiące skautów w parku, Dziennik Zachodni, 2008-07-12
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. druh
druhowie
ndepr druhy
depr D. druha
druhów
C. druhowi
druhom
B. druha
druhów
N. druhem
druhami
Ms. druhu
druhach
W. druhu
druhowie
ndepr druhy
depr -
psł. *drugъ 'człowiek związany z czyimś otoczeniem; towarzysz, kolega, przyjaciel'
Stp. forma drug została przekształcona w druch prawdopodobnie przez analogię do ekspresywnych rzecz. z przyrostkowym -ch (por. np. brach od brat ), zaś pisownię druh należy tłumaczyć wpływem wymowy ukraińskiej oraz, być może, wymowy i pisowni czeskiej (Bor.).