wiwat I

Toast szedł za toastem, wiwat za wiwatem, piłem tym chętniej, że koncepty i żarty współbiesiadników wydawały mi się nad wyraz płaskie, zapijałem więc własne obrzydzenie i niesmak [...].

źródło: NKJP: Stanisław Lem: Pamiętnik znaleziony w wannie, 1961

Po kilku minutach, przy ogłuszającym wiwacie, przed halą stanął autobus z siatkarzami.

źródło: NKJP: Adrian Karpeta: Całe miasto świętuje, Dziennik Zachodni, 2004-04-19

Kiedy jej samolot wylądował, rozległy się wiwaty tysięcy ludzi, którzy przybyli ją powitać.

źródło: NKJP: Krzysztof Pasikowski: Skazana na politykę, Dziennik Łódzki, 2003-10-23

Jan Paweł II podziękował młodzieży za czuwanie przed rozpoczęciem spotkania. Ta zareagowała wiwatami i okrzykami „Niech żyje papież”, „Zostań z nami”.

źródło: NKJP: Wołanie o pokój, Dziennik Polski, 1999-06-08