-
1.
splot trzech lub więcej pasm długich włosów, stanowiący element fryzury dziewczęcej lub kobiecej -
Występuje w nazwach własnych, np. Turniej Rycerski o Warkocz Tarłówny , Turniej Rycerski o Złoty Warkocz Tarłówny , turniej piłki ręcznej o "Warkocz Wandy" .
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Pielęgnacja ciała
czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty -
hiperonimy: fryzura
-
- blond, czarny, jasny, rudy; długi, gruby; spleciony warkocz
- dwa warkocze
- warkocz do pasa
- ktoś z warkoczem; dziewczyna, dziewczynka z warkoczami
- obciąć; spleść, zapleść; odrzucić (do tyłu, na plecy) warkocz
- pociągnąć kogoś za warkocz
-
Gdy oglądam swoje zdjęcia z dzieciństwa czy lat młodości, to widzę, że zawsze mam na nich długie włosy, kucyki, koński ogon albo warkocz.
źródło: NKJP: K. Kowalski: Pani Renata i jej włosy, Tygodnik Ciechanowski, 2005-01-07
Galowa szkolna bluzeczka i plisowana granatowa spódniczka oraz włosy zaplecione w warkocz sprawiały, że Janeczka wyglądała na jeszcze młodszą niż była w rzeczywistości.
źródło: NKJP: Schiza, 2008
W niedzielę spore zainteresowanie wzbudziła parada strojów góralskich oraz konkurs na najpiękniejszy warkocz.
źródło: NKJP: Wielkie i wspólne, Dziennik Polski - Podhale, 2000-07-24
Warkocz dobierany to już fryzura francuska, wtedy wykorzystujemy więcej niż trzy pasma.
źródło: Internet
Po północy odbywał się obrzęd oczepin, podczas którego młodej pannie obcinano warkocze i zakładano czepiec mężatki.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. warkocz
warkocze
D. warkocza
warkoczy
C. warkoczowi
warkoczom
B. warkocz
warkocze
N. warkoczem
warkoczami
Ms. warkoczu
warkoczach
W. warkoczu
warkocze
-
Brak pewnej etymologii. Najbardziej prawdopodobne wydaje się wczesne zapożyczenie z języków tureckich: st.tur. XI w. örküč 'plecionka', st.oguz. örküč / örgüč / örčuk 'splecione włosy', i in. (Bor za S. Stachowskim).