dystynktywny
-
książk. służący odróżnianiu czegoś od czegoś lub wyróżnianiu
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Działalność intelektualna człowieka
wytwory działań intelektualnych człowieka -
- cecha, funkcja dystynktywna
-
Ów brak precyzji nie jest zresztą cechą dystynktywną krytyki młodopolskiej.
źródło: NKJP: Michał Głowiński: Ekspresja i empatia, 1997
Był lekko łysiejącym brunetem. Przyznacie, że u Polaków osiągających wiek średni nie jest to żadna cecha dystynktywna.
źródło: NKJP: Cezary Michalski: Siła odpychania, 2002
Zwłaszcza porównuje się cechy „swojej” grupy z cechami innych grup w celu wyznaczenia, w jakim stopniu własna grupa oferuje dystynktywną i pozytywną tożsamość.
źródło: NKJP: Bartosz Bolechów: Terroryzm aktorzy statyści widownie, 2010
-
część mowy: przymiotnik
Stopień równy
liczba pojedyncza m1 m2 m3 n1, n2 ż M. dystynktywny
dystynktywny
dystynktywny
dystynktywne
dystynktywna
D. dystynktywnego
dystynktywnego
dystynktywnego
dystynktywnego
dystynktywnej
C. dystynktywnemu
dystynktywnemu
dystynktywnemu
dystynktywnemu
dystynktywnej
B. dystynktywnego
dystynktywnego
dystynktywny
dystynktywne
dystynktywną
N. dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywną
Ms. dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnej
W. dystynktywny
dystynktywny
dystynktywny
dystynktywne
dystynktywna
liczba mnoga p1 m1 ndepr m1 depr pozostałe M. dystynktywni
dystynktywni
dystynktywne
dystynktywne
D. dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywnych
C. dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
dystynktywnym
B. dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywne
N. dystynktywnymi
dystynktywnymi
dystynktywnymi
dystynktywnymi
Ms. dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywnych
dystynktywnych
W. dystynktywni
dystynktywni
dystynktywne
dystynktywne
-
Zob. też: