stopień

Hasło ma wiele znaczeń,
wybierz to, które Cię interesuje

1. schodów

  • 1.

    podwyższenie, na którym stawia się stopę, żeby wejść wyżej lub zejść niżej, zwykle występujące jako jeden element wielu schodów
  • CZŁOWIEK I TECHNIKA

    Budownictwo

    części budowli

    • ostatni, pierwszy stopień; betonowe, drewniane, kamienne, marmurowe, żelazne; strome, szerokie; oblodzone, skrzypiące, wydeptane; kolejne stopnie
    • stopień ganku, ołtarza; stopnie kościoła, świątyni; schodów
    • liczba stopni
    • stopień za stopniem
    • stopień po stopniu; miejsce na stopniach
    • przeskakiwać stopnie
    • zeskoczyć, zejść ze stopnia
    • wskoczyć na stopień; wstępować na stopnie
    • stać, stanąć, stawać; przysiąść/przysiadać, siadać, siąść, siedzieć, usiąść na stopniach; schodzić, wejść/wchodzić, wbiec/wbiegać, wstępować, zbiec/zbiegać, zejść/schodzić po stopniach
  • Stojąca na stopniach kościoła staruszka krzyknęła głośno i zaraz zapłakała dygocząc ramionami.

    źródło: NKJP: Bohdan Czeszko: Pokolenie, 1951

    Pokojówka stanęła na pierwszym stopniu ganku. - Proszę mnie oddać. Ja jej na pewno doręczę - rzekła cicho spoglądając na szklane drzwi wejściowe.

    źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Kronika wypadków miłosnych, 2006

    Pokonawszy kilka stopni podestu w pełnym echa holu, wyszedł z przyjemnością z budynku, czując na wygolonych policzkach ostre i wilgotne powietrze poranka.

    źródło: NKJP: Mirosław M. Bujko: Złoty pociąg, 2006

    Lecz oto naraz, natężywszy wzrok, dostrzegłem stopień i uchwyty dla rąk, wykute w czerwonawym piaskowcu skalistego zbocza, wiodące ku szczytom wzgórza wychylającego się ponad morze oblewającej go zewsząd dżungli.

    źródło: NKJP: Andrzej Sarwa: Strzyga, 2006

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m3

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. stopień
    stopnie
    D. stopnia
    stopni
    C. stopniowi
    stopniom
    B. stopień
    stopnie
    N. stopniem
    stopniami
    Ms. stopniu
    stopniach
    W. stopniu
    stopnie
  • psł. *stepenь 'schód, stopień'

    Samogłoska -o- w polskim kontynuancie jest wtórna (wpływ rzeczownika  stopa ). W innych językach słowiańskich w tym miejscu mamy -u- (por. czes. stupeň, chorw./serb. stûpanj, ros. stúpenь) - wynik sekundarnego skojarzenia z kontynuantami psł. *stǫpiti (por.  stąpać ).