-
2.
ozdoba zakładana na głowę kobiety, wykonana ze sztucznych kwiatów, wstążek lub koronek, noszona do strojów uroczystych lub ludowych -
[stro-ik] lub pot. [strojik]
-
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
ozdoby i dodatki -
- stroik ślubny
- stroik na głowę
-
- Idź - szepnęła Marta - musisz iść. Włóż swoją czarną sukienkę, najpiękniejszy stroik na włosy. Jest ci w nim do twarzy.
źródło: NKJP: Teresa Bojarska: Świtanie, przemijanie, 1996
Potem ta osoba zaczęła przykładać do włosów mojej siostry różne stroiki, upięcia, welony i wianki.
źródło: NKJP: Ewa Nowacka: Emilia z kwiatem lilii leśnej, 1993
Już w latach 60. pojawiła się tendencja do przygotowywania kosztownych strojów komunijnych dla dzieci. Dziewczynki - poza białą, zwykle długą sukienką, ozdobioną haftami i koronkami - nosiły białe buty, torebkę na dewocjonalia, wianek z białych kwiatków i tiulu przypominający stroik ślubny oraz najbardziej krytykowane przez księży rękawiczki.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. stroik
stroiki
D. stroika
stroików
C. stroikowi
stroikom
B. stroik
stroiki
N. stroikiem
stroikami
Ms. stroiku
stroikach
W. stroiku
stroiki
-