złoić - Wielki słownik języka polskiego PAN

3.

środ. w środowisku osób uprawiających wspinaczkę: zdobyć szczyt stromej skały lub góry, wspinając się na nią przy użyciu rąk, nóg i specjalnie do tego przeznaczonego sprzętu

Kwalifikacja tematyczna

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Czas wolny

turystyka

Cytaty

	Na ścianie straszy wyświetlony wykres profilu etapu z przewyższeniami. 70 km, Ustroń - Korbielów, do złojenia między innymi: Czantoria, Soszów, Stożek, Trzy Kopce, Palenica, Munczolik. źródło: NKJP: Dariusz Zygadło: Przygoda na szczytach gór, Nowiny Raciborskie, nr 38, 2007-09-18
	K2 to ciężka góra, ale jeżeli ktoś miałby ją złoić zimą, to tylko Polacy [...]. źródło: NKJP: Internet
	[...] mam za mało czasu, żeby złoić w Polsce wszystko to, co bym chciał (stary, tyle pracy, że nie mogę dokończyć projekcików na skale 15 km od domu [...]). źródło: NKJP: Internet
	Rozumiem, że K2 zima uważasz za złojone? Twierdzenie raczej trudne do obrony. Po prostu mylisz oba te sposoby eksploracji. Speleo to „dalej” i „głębiej”, a alpinizm (i pokrewne) to „inaczej”, „szybciej”, „trudniej”. źródło: NKJP: Internet

Odmiana

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.	złoję	złoimy
2 os.	złoisz	złoicie
3 os.	złoi	złoją

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	złoiłem +(e)m złoił	złoiłam +(e)m złoiła	złoiłom +(e)m złoiło	złoiliśmy +(e)śmy złoili	złoiłyśmy +(e)śmy złoiły
2 os.	złoiłeś +(e)ś złoił	złoiłaś +(e)ś złoiła	złoiłoś +(e)ś złoiło	złoiliście +(e)ście złoili	złoiłyście +(e)ście złoiły
3 os.	złoił	złoiła	złoiło	złoili	złoiły

bezosobnik: złojono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		złójmy
2 os.	złój	złójcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	złoiłbym bym złoił	złoiłabym bym złoiła	złoiłobym bym złoiło	złoilibyśmy byśmy złoili	złoiłybyśmy byśmy złoiły
2 os.	złoiłbyś byś złoił	złoiłabyś byś złoiła	złoiłobyś byś złoiło	złoilibyście byście złoili	złoiłybyście byście złoiły
3 os.	złoiłby by złoił	złoiłaby by złoiła	złoiłoby by złoiło	złoiliby by złoili	złoiłyby by złoiły

bezosobnik: złojono by

bezokolicznik: złoić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: złoiwszy

gerundium: złojenie

rodzaj gramatyczny: dk

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
M.	złojenie	złojenia
D.	złojenia	złojeń
C.	złojeniu	złojeniom
B.	złojenie	złojenia
N.	złojeniem	złojeniami
Ms.	złojeniu	złojeniach
W.	złojenie	złojenia

imiesłów przymiotnikowy bierny: złojony

	liczba pojedyncza
	m1	m2	m3	n1, n2	ż
	M.	złojony	złojony	złojony	złojone	złojona
D.	złojonego	złojonego	złojonego	złojonego	złojonej
C.	złojonemu	złojonemu	złojonemu	złojonemu	złojonej
B.	złojonego	złojonego	złojony	złojone	złojoną
N.	złojonym	złojonym	złojonym	złojonym	złojoną
Ms.	złojonym	złojonym	złojonym	złojonym	złojonej

	liczba mnoga
	p1	m1 ndepr	m1 depr	pozostałe
	M.	złojeni	złojeni	złojone	złojone
D.	złojonych	złojonych	złojonych	złojonych
C.	złojonym	złojonym	złojonym	złojonym
B.	złojonych	złojonych	złojonych	złojone
N.	złojonymi	złojonymi	złojonymi	złojonymi
Ms.	złojonych	złojonych	złojonych	złojonych

odpowiednik aspektowy: łoić

Składnia

+

złoić

+

(CO) + (GDZIE)