oduczyć się - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

pozbyć się jakiegoś nawyku

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Ocena i wartościowanie

wola, postawy, nastawienie człowieka wobec świata i życia

	Dopiero gdy po studiach wrócił do Polski i zamieszkał z Megi, oduczył się żartów z polskiej historii [...]. źródło: NKJP: Grażyna Plebanek: Nielegalne związki, 2011
	Na seanse do niego zgłaszają się także osoby, które chcą oduczyć się palenia papierosów. źródło: NKJP: mokr: Katalog śląskich bioterapeutów cz. VI, Trybuna Śląska, 2003-05-30
	Jeśli jednak pacjent nie oduczy się obgryzania paznokci, nerwowego zaciskania zębów lub przesadnie długiego żucia gumy - objawy niestety wracają. źródło: NKJP: Paweł Walewski: Żucie utrudnia życie, Polityka, 2004-01-17
	Chcielibyście, aby wasz pies oduczył się spania w waszym łóżku? Przeczytajcie nasze porady. źródło: Internet: hurtownia-zoologiczna.pl

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oduczyłem się +(e)m się oduczył	oduczyłam się +(e)m się oduczyła	oduczyłom się +(e)m się oduczyło	oduczyliśmy się +(e)śmy się oduczyli	oduczyłyśmy się +(e)śmy się oduczyły
2 os.	oduczyłeś się +(e)ś się oduczył	oduczyłaś się +(e)ś się oduczyła	oduczyłoś się +(e)ś się oduczyło	oduczyliście się +(e)ście się oduczyli	oduczyłyście się +(e)ście się oduczyły
3 os.	oduczył się	oduczyła się	oduczyło się	oduczyli się	oduczyły się

bezosobnik: oduczono się

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		oduczmy się
2 os.	oducz się	oduczcie się

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	oduczyłbym się bym się oduczył	oduczyłabym się bym się oduczyła	oduczyłobym się bym się oduczyło	oduczylibyśmy się byśmy się oduczyli	oduczyłybyśmy się byśmy się oduczyły
2 os.	oduczyłbyś się byś się oduczył	oduczyłabyś się byś się oduczyła	oduczyłobyś się byś się oduczyło	oduczylibyście się byście się oduczyli	oduczyłybyście się byście się oduczyły
3 os.	oduczyłby się by się oduczył	oduczyłaby się by się oduczyła	oduczyłoby się by się oduczyło	oduczyliby się by się oduczyli	oduczyłyby się by się oduczyły

bezosobnik: oduczono by się

bezokolicznik: oduczyć się

imiesłów przysłówkowy uprzedni: oduczywszy się

gerundium: oduczenie się

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: oduczać się

+

oduczyć się

+

CZEGO