forma stanowczego wyrażenia woli mówiącego, aby to, o czym mowa, i co uważa za coś złego, przestało istnieć lub żeby nie miał on z tym nigdy do czynienia
Pobiegłam więc do Collegium Maius przy ulicy Fredry, przed którym gromadziły się tłumy studentów, którzy z okrzykami „precz z komuną” zmierzali w stronę zamku, na plac zwany wtedy placem Stalina, przy którym był gmach Komitetu Wojewódzkiego PZPR.
źródło: NKJP: Polska Głos Wielkopolski, 2006-02-01
Ornitolodzy mówią: precz z angielskimi trawnikami. Z przerażeniem patrzą jak służby miejskie niefachowo opiekują się zielenią i masakrują poszycie w parkach. Przez to lada chwila możemy już nie zobaczyć w mieście rudzika, słowika i kosa, które zakładają swoje gniazda w krzewach.
źródło: NKJP: Grażyna Zdrojewska: Ptaki nad Łodzią, Express Ilustrowany, 2003-04-12
Należy ograniczyć nadużycia i korupcję, precz z kombinatorstwem pod przykrywką kapitalizmu i własności prywatnej, precz z bezrobociem i klerykalizmem, wycofać polską armię z Iraku, otworzyć granicę z Białorusią!„ - głosi 5. punkt deklaracji ideowe
źródło: NKJP: Borówki wchodzą do gry, Gazeta Krakowska, 2004-04-01
St.pol. przecz wywodzi się z prapostaci *perčь, pochodzącej od psł. *perkъ 'poprzeczny, leżący w poprzek, naprzeciwko czegoś'; współczesna postać precz wskazuje na niezbyt jasną prapostać *prъčь, będącą prawdopodobnie przekształceniem obocznego psł. *pročь z wtórnym *-ъ-, wprowadzonym może przez analogię do bliskiego funkcją *vъnъ 'precz' (Bor); zob. przeczyć , won