wierny II

I

rzeczownik

  • człowiek wyznający jakąś religię
  • W odniesieniu do kobiet używa się wyrazu  wierna .

  • CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

    Religia – kościół

    osoby związane z religią i kościołem

    • wierni zmarli
    • wierni i księża
    • modlitwa; pobożność wiernych
    • kościół pełen wiernych
    • błogosławić, pobłogosławić wiernych
    • mówić do wiernych
  • Często podczas mszy zdarza się, że z powodu tłoku i ścisku jakiś wierny zasłabnie i trzeba go wynosić na zewnątrz.

    źródło: NKJP: (jk): Warsztat pracy księdza, Gazeta Radomszczańska, 2009-07-29

    Po nabożeństwach wierni śpiewają współczesne kolędy, które są traktowane jako forma modlitwy.

    źródło: NKJP: Małgorzata Iskra: Palmowa choinka, Gazeta Krakowska, 2007-12-21

    Wszyscy wierni modlą się przed czterema ołtarzami, przy każdym czytany jest fragment Ewangelii. Wreszcie na zakończenie ksiądz błogosławi wiernych Najświętszym Sakramentem, umieszczonym w monstrancji.

    źródło: NKJP: Ewa Drzazga: Jak sekretarz na procesji nogę podkładał, Dziennik Łódzki, 2006-06-09

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: m1

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. wierny
    wierni
    ndepr
    wierne
    depr
    D. wiernego
    wiernych
    C. wiernemu
    wiernym
    B. wiernego
    wiernych
    N. wiernym
    wiernymi
    Ms. wiernym
    wiernych
    W. wierny
    wierni
    ndepr
    wierne
    depr

    Inne uwagi

    Zwykle lm

  • Zob.  wierny I ,  wiara 

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  wierny I .
Data ostatniej modyfikacji: 17.05.2018