dojrzeć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

uświadomić sobie istnienie lub wagę czegoś

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

	synonimy:	dostrzec zauważyć
	hiperonimy:	zobaczyć

	Pogłębiwszy znajomość, dojrzał w nim prawego obywatela i zasłużonego generała. źródło: KWSJP: Marek Ruszczyc: Potomkowie generała, 1985
	Galicja zdobyła możliwości autonomicznego rozwoju politycznego. J. Szujski i jemu podobni dojrzeli w tym szansę na poszerzenie praw politycznych narodu polskiego w państwie austriackim. źródło: KWSJP: Józef Szocki: Domowy świat książek. Wybrane księgozbiory polskie w XIX wieku, 2000
	Pewna Orawianka, po latach spędzonych za wielką wodą, przyznała, że dopiero z oddalenia dojrzała wagę tradycji i kultury. źródło: NKJP: (ASZ): „Babia Góra” za wielką wodą, Dziennik Polski, 2000-12-05
	Teraz i ślepy dojrzy, że wojna jest silniejsza od człowieka, silniejsza od wszystkich ludzi i ich pragnień. […] Wojna wszystkich dosięgnie, nikogo nie oszczędzi. źródło: KWSJP: Rudolf Jasik: Martwi nie śpiewają, 1961
	Był już człowiekiem nie pierwszej młodości, a przecież dopiero jego niezwykły towarzysz sprawił, że po raz pierwszy dojrzał, czym jest śmierć. źródło: KWSJP: Wacław Gołembowicz: Wędrowiec, 1963

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dojrzałem +(e)m dojrzał	dojrzałam +(e)m dojrzała	dojrzałom +(e)m dojrzało	dojrzeliśmy +(e)śmy dojrzeli	dojrzałyśmy +(e)śmy dojrzały
2 os.	dojrzałeś +(e)ś dojrzał	dojrzałaś +(e)ś dojrzała	dojrzałoś +(e)ś dojrzało	dojrzeliście +(e)ście dojrzeli	dojrzałyście +(e)ście dojrzały
3 os.	dojrzał	dojrzała	dojrzało	dojrzeli	dojrzały

bezosobnik: dojrzano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		dojrzyjmy
2 os.	dojrzyj	dojrzyjcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	dojrzałbym bym dojrzał	dojrzałabym bym dojrzała	dojrzałobym bym dojrzało	dojrzelibyśmy byśmy dojrzeli	dojrzałybyśmy byśmy dojrzały
2 os.	dojrzałbyś byś dojrzał	dojrzałabyś byś dojrzała	dojrzałobyś byś dojrzało	dojrzelibyście byście dojrzeli	dojrzałybyście byście dojrzały
3 os.	dojrzałby by dojrzał	dojrzałaby by dojrzała	dojrzałoby by dojrzało	dojrzeliby by dojrzeli	dojrzałyby by dojrzały

bezosobnik: dojrzano by

bezokolicznik: dojrzeć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

dojrzawszy

gerundium: dojrzenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: dojrzany

Rz _osobowy	+	dojrzeć	+	KOGO/CO + (w KIM/CZYM)
Rz _osobowy	+	dojrzeć	+	że ZDANIE \| ZDANIE PYTAJNOZALEŻNE

psł. *dozьrěti 'dostrzec, zobaczyć'