twardy

[...] każda twarda spółgłoska ma w języku polskim swój miękki odpowiednik.

źródło: NKJP: Alicja Nagórko: Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

[...] aby odmienić wyraz, cudzoziemcy muszą wiedzieć, do jakiej grupy należy jego końcowa spółgłoska. Inaczej będą się odmieniały słowa zakończone na tzw. głoskę twardą
(np. p, b, t, d, n, r, ł, m), inaczej - na półtwardą (np. c, cz, sz, ż, dż), inaczej zaś - na miękką (np. ć, ź, ś, dź, j, ń).

źródło: NKJP: Katarzyna Mosiołek-Kłosińska: Poproszę pasztet z babuni, Wiedza i Życie, 1997, nr 12

[...] biskup [...] podkreślił, że Zink mimo warmińskiego pochodzenia, posługiwał się poprawnym językiem polskim, w którym potrafił formułować podniosłe kazania i dokumenty pasterskie, pozostała mu natomiast charakterystyczna, twarda wymowa niektórych głosek.

źródło: NKJP: Internet