-
1.
jeden z cienkich, luźnych sznureczków lub pasków tkaniny stanowiących ozdobę narzut, dywanów i serwet lub ubrań, butów i torebek -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Ubranie
ozdoby i dodatki -
- długie, złote frędzle
-
Polek wstał z podłogi i jął kręcić gorączkowo frędzel starej kapy, którą było przykryte łóżko.
źródło: NKJP: Tadeusz Konwicki: Dziura w niebie, 1959
Ewangeliści też opisują przypadek kobiety, która idąc w tłumie za Jezusem mówiła sobie, żeby choć dotknąć się frędzla u szat Jezusa.
źródło: NKJP: Mirosław Łukaszuk: Święty od cierpienia, Trybuna Śląska, 2003-12-05
Na plecy narzuciła wzorzysty turecki szal z frędzlami koloru bordo, doskonale ożywiającymi ponurą szarość sukni.
źródło: NKJP: Maria Borowa: Dominika znaczy niedziela, 1988
Wolny od frędzli bok płata sztandaru wszyty jest w białą skórę przymocowaną do drzewca siedmioma ozdobnymi, metalowymi gwoździami po każdej stronie drzewca.
źródło: NKJP: Jacek Jakubiak: Żarski garnizon, Kronika Ziemi Żarskiej nr 4, 1997
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. frędzel
frędzle
D. frędzla
frędzli
C. frędzlowi
frędzlom
B. frędzel
frędzle
N. frędzlem
frędzlami
Ms. frędzlu
frędzlach
W. frędzlu
frędzle
Inne uwagi
Zwykle lm
-
+ frędzel + (CZEGO) -
może niem. dial. fransel, fränsel 'ozdoba'
W polszczyźnie dawniejsze formy frandza , frandża , frandzia (XVI w.) z wł. frangia. Późniejsza forma to kontaminacja współistniejących synonimów: frandzle (itp. z -dzl-) zamiast franzle i frandze (Bańk.).