odmiana

[...] Węgier [...] zmagał się przez cały czas z rafami języka polskiego. [...] „No bo weźmy chociażby odmianę czasownika ”jeść„. Ja jem, no dobrze, ale dalej? Ty jesz, my jemy, wy jecie - powiadał [...], łącząc w wymowie zaimek z czasownikiem. - Oni ją? Jacy oni, jaką ją!”

źródło: NKJP: Janina Kumaniecka: Saga rodu Słonimskich, 2003

Dzieło obejmuje zarówno słownictwo charakterystyczne tylko dla gwary orawskiej, jak i wyrazy wspólne dla niej i języka literackiego. Po raz pierwszy w Polsce w tym słowniku zastosowano natomiast odmianę wyrazów, dzięki czemu może być on traktowany jako gwarowy słownik ortograficzny.

źródło: NKJP: By Orawianie się nie pogubili, Dziennik Polski - Podhale, 2003-05-25

Tabela przedstawia odmianę rodzajnika nieokreślonego i końcówkę przymiotnika po rodzajniku.

źródło: NKJP: Katarzyna SKLEPIK Zdzisław BERYT KS: Gazeta Młodych, Gazeta Poznańska, 2002-04-22

[...] przez cały weekend ślęczałem nad tabelami z odmianą czasowników.

źródło: NKJP: SYLWIA PIECHÓWKA: „hydraulika ze znajomością islandzkiego przyjmę natychmiast”, Dziennik Polski, 2008-01-08

Jak tylko znajduje trochę czasu, uczy się języka angielskiego. Stąd na drzwiach do jego pracowni wisi olbrzymi plakat z odmianą czasowników nieregularnych.

źródło: NKJP: Katarzyna SKLEPIK, Joanna MAŁECKA: Artysta? Bo ja wiem?, Gazeta Poznańska, 2003-09-05