trunek - Wielki słownik języka polskiego PAN

książk. alkohol - napój

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Jedzenie i jego przygotowanie

używki

	synonimy:	alkohol coś mocniejszego
	hiperonimy:	napój

francuski, polski...; ciężki, mocny, niskoprocentowy, słaby, wysokoprocentowy; aromatyczny, słodki, wytrawny; chmielowy, musujący; drogi, tani; dobry, doskonały, luksusowy, markowy, podejrzany, podły, słynny, szlachetny, trefny, ulubiony, wspaniały, wyborny, wykwintny, wyśmienity, wyszukany, zacny, znakomity trunek
smak; butelka, kieliszek, łyk, szklaneczka; nazwa; gatunek, klasa, rodzaj, typ trunku; amator, koneser, miłośnik, smakosz; degustacja, produkcja; karta; ceny trunków
dolewać; skosztować trunku; nadużywać, używać trunków
sączyć; nalewać, rozlać trunek; degustować, pić, popijać, spożywać, wypić/wypijać; pędzić; podawać, serwować; kupić, sprzedawać trunki
handlować trunkami

	Nie kupowaliśmy słabego i zajeżdżającego drożdżami wińska, tylko czysty spirytus, który mieszaliśmy pół na pół z wodą i zabarwialiśmy sokiem wiśniowym. Był to ulubiony trunek naszych rodziców i nawet nazywał się „tata z mamą”. źródło: NKJP: Henryk Grynberg: Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
	[...] wypij trochę dobrego trunku, który uderza do głowy. źródło: NKJP: Internet
	Na lepsze gatunki mogli sobie pozwolić tylko ludzie zamożni, biedniejsi musieli się zadowolić tańszym trunkiem gorszej jakości, zwanym piwem prostym lub stołowym. źródło: NKJP: Andrzej Chwalba: Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych, 2004
	Amatorka [...] trunków trafiła do policyjnej izby wytrzeźwień. źródło: NKJP: (SZEL): Kieliszek za dużo, Dziennik Polski, 2005-01-08
	[...] pili trunki w barze „Pod jesionem”. źródło: NKJP: (st): Pobili uprzężą, Express Ilustrowany, 2002-03-07

część mowy: rzeczownik

rodzaj gramatyczny: m3

Ze śr.-w.-niem. trunc, trunkes 'łyk, haust', tranc, trankes 'napój, trunek'. Por. niem. Trunk ‘łyk; napój, trunek’, Trank ‘napój, trunek’.