wyskoczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

7.

pot. udać się gdzieś lub po coś na krótko

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

synonimy:

kopnąć się
podskoczyć
skoczyć

wyskoczyć gdzieś samochodem; gdzieś wieczorem
wyskoczyć do baru, do fryzjera, do kosmetyczki, do sklepu
wyskoczyć na miasto, na wieś; gdzieś na chwilę, na kilka dni, na kilka minut, na weekend; na kawę, na kolację, na lody, na papierosa, na obiad, na piwo, na pizzę; na basen, na kręgle, na zakupy
wyskoczyć po gazetę, po papierosy, po piwo
wyskoczyć w góry
wyskoczyć z dziewczyną, z kumplami
wyskoczyć pobiegać, pogadać, zapalić, coś zjeść
chcieć, móc, planować wyskoczyć

	Zakupy dla najbliższych to sprawa osobista, więc nie chciałem ich robić, będąc cały czas filmowany[m]. Mam jednak nadzieję, że teraz, kiedy wyskoczę z kolegami na miasto, kupię coś dla najbliższych. źródło: NKJP: Skocznia jest wspaniała, Dziennik Polski, 2001-01-20
	– Ubiorę się, razem się przejdziemy. – Śpij, mały. Tylko wyskoczę po gazetę, chcę zobaczyć artykuł znajomego. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 2003
	Rankiem Waldemar K. tylko na chwilę pozostawił bez opieki swego mercedesa [...]. Wyskoczył do sklepu, nie wyłączając silnika. Gdy wrócił – samochodu już nie było... źródło: NKJP: Kronika policyjna, Tygodnik Ciechanowski, 2003-03-15
	Joseph Brown wyszedł do małego sklepiku na rogu ulicy po gazetę i żyletki. Nawet nie założył butów. „To tylko chwila, wyskoczę w kapciach” - powiedział do żony. źródło: KWSJP: Barbara Hill: Miraże, fantomy czy rzeczywistość?, Detektyw, 1999, nr 1
	Rozmawiamy w kuchni, w dużym pokoju. Lenka podeszła do pianina i od niechcenia gra [...], O'Brien wyskoczył kupić wino. źródło: NKJP: Witold Horwath: Seans, 2003

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyskoczyłem +(e)m wyskoczył	wyskoczyłam +(e)m wyskoczyła	wyskoczyłom +(e)m wyskoczyło	wyskoczyliśmy +(e)śmy wyskoczyli	wyskoczyłyśmy +(e)śmy wyskoczyły
2 os.	wyskoczyłeś +(e)ś wyskoczył	wyskoczyłaś +(e)ś wyskoczyła	wyskoczyłoś +(e)ś wyskoczyło	wyskoczyliście +(e)ście wyskoczyli	wyskoczyłyście +(e)ście wyskoczyły
3 os.	wyskoczył	wyskoczyła	wyskoczyło	wyskoczyli	wyskoczyły

bezosobnik: wyskoczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyskoczmy
2 os.	wyskocz	wyskoczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyskoczyłbym bym wyskoczył	wyskoczyłabym bym wyskoczyła	wyskoczyłobym bym wyskoczyło	wyskoczylibyśmy byśmy wyskoczyli	wyskoczyłybyśmy byśmy wyskoczyły
2 os.	wyskoczyłbyś byś wyskoczył	wyskoczyłabyś byś wyskoczyła	wyskoczyłobyś byś wyskoczyło	wyskoczylibyście byście wyskoczyli	wyskoczyłybyście byście wyskoczyły
3 os.	wyskoczyłby by wyskoczył	wyskoczyłaby by wyskoczyła	wyskoczyłoby by wyskoczyło	wyskoczyliby by wyskoczyli	wyskoczyłyby by wyskoczyły

bezosobnik: wyskoczono by

bezokolicznik: wyskoczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyskoczywszy

gerundium: wyskoczenie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: wyskakiwać

Rz_osobowy	+	wyskoczyć	+	GDZIE + (po CO)
Rz_osobowy	+	wyskoczyć	+	BEZOKOLICZNIK

Zob. skoczyć