pasować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

być typowym lub odpowiednim dla danej osoby lub rzeczy

Zwykle używane w formie przeczącej.

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

synonimy:

grać

	Taka wielkoduszność pasuje do samego Dawida. źródło: KWSJP: Witold Tyloch: Dzieje ksiąg Starego Testamentu: szkice z krytyki biblijnej, 1981
	Tylko się tu nie rozczulaj - mruknęła. - Bo to do ciebie nie pasuje. źródło: KWSJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
	Coś chyba w tym rachunku nie pasuje. Oczywiście. Albo premier się pomylił, albo celowo wprowadził nas w błąd i zagrał populistycznie. źródło: KWSJP: Czesław Rychlewski: Propaganda za darmo, prasa, 2006
	Znów przyglądał mi się przez chwilę. Coś mu nie pasowało. źródło: KWSJP: Artur Baniewicz: Afrykanka, 2005
	Do obrazu dostojnego dżentelmena z Białego Domu nie pasowała również inna obiegowa opinia, że jest alkoholikiem. źródło: KWSJP: Longin Pastusiak: Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
3 os.	pasuje			pasują

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	pasował	pasowała	pasowało	pasowali	pasowały

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	będzie pasował będzie pasować	będzie pasowała będzie pasować	będzie pasowało będzie pasować	będą pasowali będą pasować	będą pasowały będą pasować

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
3 os.	pasowałby	pasowałaby	pasowałoby	pasowaliby	pasowałyby

bezokolicznik: pasować

+

pasować

+

(KOMU) + do KOGO/CZEGO

niem. passen 'dobrze leżeć, pasować, być stosownym, odpowiednim, odpowiadać, nadawać się'