uznać - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

ocenić i potraktować w jakiś sposób

Zależna fraza przymiotnikowa jest zgodna co do rodzaju i liczby z zależną frazą rzeczownikową.

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

uznać kogoś za błazna, za demona, za okaz zdrowia, za patriarchę, za przyjaciółkę, za sojusznika, za wariatkę, za wroga, za wybawcę, za zdrajcę, za zmarłego; coś za błąd, za cud, za dobry znak, za dziwactwo, za falsyfikat, za katastrofę, za kłamstwo, za mrzonkę, za napaść, za niedorzeczność, za nobilitację, za objaw choroby, za obrazę, za prowokację, za przesadę, za przeżytek, za ryzyko, za swoją szansę, za swoją własność, za swój sukces, za sygnał do odwrotu, za świętokradztwo, za wyróżnienie, za zły omen, za zwid, za żart
uznać niesłusznie; trudno uznać
można, należy uznać
uznać coś za absurdalne, za godne naśladowania, za idiotyczne, za jadalne, za konieczne, za niebezpieczne, za niebyłe, za niesmaczne, za nieważne, za oczywiste, za oburzające, za podejrzane, za sensowne, za skończone, za słuszne, za stosowne, za szkodliwe, za śmieszne, za wartościowe, za właściwe, za wyjątkowe, za ważne, za zadowalające, za zamknięte, za zbyteczne

	[...] miał obawy, czy koledzy nie uznają go za maminsynka. […] innych skautów, jak dotąd, nikt z rodziny tutaj nie odwiedzał. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Powrót do Lwowa, 2008
	[...] gotowa byłam zrobić niemal wszystko, aby uznali mnie za swoją. źródło: NKJP: Izabela Filipiak: Magiczne oko. Opowiadania zebrane, 2006
	Kościół zaczął się coraz bardziej dostosowywać do świata, w którym miał żyć [...]. Tendencje te nasiliły się, gdy chrześcijaństwo uznano za religię państwową Cesarstwa Rzymskiego. źródło: NKJP: Jarosław Makowski: Kobiety uczą kościół, 2007
	Sytuacja była skomplikowana. Zdemaskowanie szulerów i usunięcie ich z klubu uznaliśmy za zbyt ryzykowne. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Opowiadania drastyczne, 1966
	Sąd […] uznał cię winnym złamania prawa. Okaż skruchę. źródło: NKJP: Ewa Białołęcka: Tkacz iluzji, 2004

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

bezosobnik: uznano

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		uznajmy
2 os.	uznaj	uznajcie

Tryb warunkowy

bezosobnik: uznano by

bezokolicznik: uznać

imiesłów przysłówkowy uprzedni: uznawszy

gerundium: uznanie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: uznany

odpowiednik aspektowy: uznawać