zblaknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

książk. stracić wyrazistość lub znaczenie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

jakość i intensywność

synonimy:

spłowieć
wyblaknąć
zblednąć

	Osobliwie szybko zblakło jednak w tej pamięci wspomnienie Żydów, przynajmniej Żydów jako społeczności, bo przecież grozy Holocaustu nie sposób było zapomnieć. źródło: NKJP: Jan Błoński: I policzą nas między pomocników śmierci, Gazeta Wyborcza, 1995-09-09
	Uroda tego gola jednak musiała zblaknąć przy maestrii trafienia Musiała. źródło: NKJP: (pan): Klasa B Kraków, grupa II, Dziennik Polski, 2008-10-13
	Skończyła czterdziestkę, jej uroda zblakła i nie ma już dla niej propozycji od producentów, choć Ryan nie szczędziła botoksu, aby wygładzić sobie twarz. źródło: NKJP: Ryszard Pawłowski: Uzależnione od skalpela, Dziennik Bałtycki, 2005-11-26
	Wszyscy ważni pisarze tego kręgu nadal byli czynni i widoczni, poza może Janem Wiktorem, którego dawniej pierwszorzędne znaczenie, mimo nowych książek, zblakło [...]. źródło: NKJP: Tadeusz Drewnowski: Próba scalenia: obiegi, wzorce, style: literatura polska 1944-1989, 1997
	Teraz, po latach myślała inaczej, tamte uczucia zblakły, wypłowiały, może dlatego że nie ma już człowieka, który tak głęboko ją zranił. źródło: NKJP: Maria Nurowska: Anders, 2008

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zblakłem zblaknąłem +(e)m zblakł +(e)m zblaknął	zblakłam zblaknęłam +(e)m zblakła +(e)m zblaknęła	zblakłom zblaknęłom +(e)m zblakło +(e)m zblaknęło	zblakliśmy zblaknęliśmy +(e)śmy zblakli +(e)śmy zblaknęli	zblakłyśmy zblaknęłyśmy +(e)śmy zblakły +(e)śmy zblaknęły
2 os.	zblakłeś zblaknąłeś +(e)ś zblakł +(e)ś zblaknął	zblakłaś zblaknęłaś +(e)ś zblakła +(e)ś zblaknęła	zblakłoś zblaknęłoś +(e)ś zblakło +(e)ś zblaknęło	zblakliście zblaknęliście +(e)ście zblakli +(e)ście zblaknęli	zblakłyście zblaknęłyście +(e)ście zblakły +(e)ście zblaknęły
3 os.	zblakł zblaknął	zblakła zblaknęła	zblakło zblaknęło	zblakli zblaknęli	zblakły zblaknęły

bezosobnik: zblaknięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		zblaknijmy
2 os.	zblaknij	zblaknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	zblakłbym zblaknąłbym bym zblakł bym zblaknął	zblakłabym zblaknęłabym bym zblakła bym zblaknęła	zblakłobym zblaknęłobym bym zblakło bym zblaknęło	zblaklibyśmy zblaknęlibyśmy byśmy zblakli byśmy zblaknęli	zblakłybyśmy zblaknęłybyśmy byśmy zblakły byśmy zblaknęły
2 os.	zblakłbyś zblaknąłbyś byś zblakł byś zblaknął	zblakłabyś zblaknęłabyś byś zblakła byś zblaknęła	zblakłobyś zblaknęłobyś byś zblakło byś zblaknęło	zblaklibyście zblaknęlibyście byście zblakli byście zblaknęli	zblakłybyście zblaknęłybyście byście zblakły byście zblaknęły
3 os.	zblakłby zblaknąłby by zblakł by zblaknął	zblakłaby zblaknęłaby by zblakła by zblaknęła	zblakłoby zblaknęłoby by zblakło by zblaknęło	zblakliby zblaknęliby by zblakli by zblaknęli	zblakłyby zblaknęłyby by zblakły by zblaknęły

bezosobnik: zblaknięto by

bezokolicznik: zblaknąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni:

zblakłszy
zblaknąwszy

gerundium: zblaknięcie

rodzaj gramatyczny: dk

odpowiednik aspektowy: blaknąć

	+	zblaknąć	+	(GDZIE)
	+	zblaknąć	+	(przy CZYM)