-
1.
książk. zastrzelenie kogoś uważanego przez siebie za niepotrzebnego lub niepożądanego -
[otstszał] lub pot. [otsczszał], lub pot. [otszczszał]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Bieg życia
śmierć
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń -
Ktoś nas wczoraj wystawił na odstrzał, a w nocy zamordował wartownika, który nas pilnował. Ktoś z polskiego batalionu.
źródło: NKJP: Artur Baniewicz: Góra Trzech Szkieletów, 2003
Żydów nie ominęły czystki, planowy odstrzał i różne formy prześladowań.
źródło: NKJP: Andrzej Anonimus: Nie nadaje się, przecież to jeszcze szczeniak, 1999
[...] odstrzał ludzi. To rosyjska metoda. W czasach PRL zniknął z historii Marszałek [...]. Zniknęli bohaterowie Polskiego Państwa Podziemnego.
źródło: Ryszard Reiff: Archiwum Stowarzyszenia PAX, 2007 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. odstrzał
odstrzały
D. odstrzału
odstrzałów
C. odstrzałowi
odstrzałom
B. odstrzał
odstrzały
N. odstrzałem
odstrzałami
Ms. odstrzale
odstrzałach
W. odstrzale
odstrzały
Inne uwagi
Zwykle lp
-
+ odstrzał + (KOGO) -