hultnąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

pot. skoczyć

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

W drugim bloku jeden hultnął z ósmego piętra, nie było co zbierać. Coś go naszło, nie wiadomo...

źródło: Internet: Marek Nowakowski: Chłopak z gołębiem, 2000 (docplayer.pl)

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	hultnąłem +(e)m hultnął	hultnęłam +(e)m hultnęła	hultnęłom +(e)m hultnęło	hultnęliśmy +(e)śmy hultnęli	hultnęłyśmy +(e)śmy hultnęły
2 os.	hultnąłeś +(e)ś hultnął	hultnęłaś +(e)ś hultnęła	hultnęłoś +(e)ś hultnęło	hultnęliście +(e)ście hultnęli	hultnęłyście +(e)ście hultnęły
3 os.	hultnął	hultnęła	hultnęło	hultnęli	hultnęły

bezosobnik: hultnięto

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		hultnijmy
2 os.	hultnij	hultnijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	hultnąłbym bym hultnął	hultnęłabym bym hultnęła	hultnęłobym bym hultnęło	hultnęlibyśmy byśmy hultnęli	hultnęłybyśmy byśmy hultnęły
2 os.	hultnąłbyś byś hultnął	hultnęłabyś byś hultnęła	hultnęłobyś byś hultnęło	hultnęlibyście byście hultnęli	hultnęłybyście byście hultnęły
3 os.	hultnąłby by hultnął	hultnęłaby by hultnęła	hultnęłoby by hultnęło	hultnęliby by hultnęli	hultnęłyby by hultnęły

bezosobnik: hultnięto by

bezokolicznik: hultnąć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: hultnąwszy

gerundium: hultnięcie

rodzaj gramatyczny: dk

+

hultnąć

+

SKĄD