rozdzielić - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

dać poszczególnym osobom, firmom lub zwierzętom część jakiejś całości

[rozdzielić] lub pot. [roździelić]

CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA

Praca

rodzaje pracy

CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE

Finanse

czynności, przedmioty związane z pieniędzmi

rozdzielić dary, dotacje, fundusze, paszę, pieniądze, pomoc humanitarną, przywileje, stanowiska, środki finansowe, żywność; obowiązki, zadania
rozdzielić między akcjonariuszy, między braci, między członków zespołu, między gminy, między państwa członkowskie, między siebie, między spadkobierców, między uczestników, między wiernych, między wszystkich
rozdzielić pomiędzy ludzi, pomiędzy przyjaciół, pomiędzy uchodźców, pomiędzy żołnierzy
rozdzielić w drużynie, w grupie, w zespole
rozdzielić wśród bezrobotnych, wśród członków załogi, wśród ubogich
rozdzielić sprawiedliwie

	Suma unijnego wsparcia wystarczyła dla wszystkich, którzy poprawnie złożyli wnioski. Pieniądze rozdzielił Urząd Marszałkowski w Toruniu. źródło: NKJP: (PAM): Kolejna unijna kasa rozdana. Będzie czysta woda i setki kilometrów kanalizacji, Gazeta Pomorska, 2010-01-28
	Geon precyzyjnie zaplanował przebieg całej operacji [...]. Rozdzielono zadania. Po raz pierwszy chyba od długiego już czasu każdy znał dokładnie zakres swoich obowiązków i odpowiedzialności. źródło: NKJP: Elżbieta Hajnicz: (bez tytułu), 1999
	Zostawił list pożegnalny i testament, w którym sprawiedliwie rozdzielił swój majątek między żonę i troje dzieci. źródło: NKJP: Piotr Pytlakowski: Ostateczne wyjście, Polityka, 2009-03-07
	Bosman rozdzielił resztkę wody między spragnione wierzchowce. Uspokoiło je to na pewien czas. źródło: NKJP: Alfred Szklarski: Tomek w krainie kangurów, 1957
	Zaprzyjaźnieni piekarze przekazują do rozdzielenia wśród ubogich chleb, który im zostaje. źródło: NKJP: Cezary Sękalski: Towarzystwo charytatywne im. Ojca Pio, Głos Ojca Pio, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdzieliłem +(e)m rozdzielił	rozdzieliłam +(e)m rozdzieliła	rozdzieliłom +(e)m rozdzieliło	rozdzieliliśmy +(e)śmy rozdzielili	rozdzieliłyśmy +(e)śmy rozdzieliły
2 os.	rozdzieliłeś +(e)ś rozdzielił	rozdzieliłaś +(e)ś rozdzieliła	rozdzieliłoś +(e)ś rozdzieliło	rozdzieliliście +(e)ście rozdzielili	rozdzieliłyście +(e)ście rozdzieliły
3 os.	rozdzielił	rozdzieliła	rozdzieliło	rozdzielili	rozdzieliły

bezosobnik: rozdzielono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		rozdzielmy
2 os.	rozdziel	rozdzielcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	rozdzieliłbym bym rozdzielił	rozdzieliłabym bym rozdzieliła	rozdzieliłobym bym rozdzieliło	rozdzielilibyśmy byśmy rozdzielili	rozdzieliłybyśmy byśmy rozdzieliły
2 os.	rozdzieliłbyś byś rozdzielił	rozdzieliłabyś byś rozdzieliła	rozdzieliłobyś byś rozdzieliło	rozdzielilibyście byście rozdzielili	rozdzieliłybyście byście rozdzieliły
3 os.	rozdzieliłby by rozdzielił	rozdzieliłaby by rozdzieliła	rozdzieliłoby by rozdzieliło	rozdzieliliby by rozdzielili	rozdzieliłyby by rozdzieliły

bezosobnik: rozdzielono by

bezokolicznik: rozdzielić

imiesłów przysłówkowy uprzedni: rozdzieliwszy

gerundium: rozdzielenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: rozdzielony

odpowiednik aspektowy: rozdzielać

Rz_osobowy

+

rozdzielić

+

CO + (między KOGO/CO | wśród KOGO/CZEGO)

ogsł. *orz-děliti