pokaleczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

naruszyć wielokrotnie zewnętrzną tkankę żywego organizmu lub rośliny

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

Choroby i ich leczenie

przyczyny, objawy i skutki chorób

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat roślin

budowa i funkcjonowanie roślin

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

budowa i funkcjonowanie organizmów zwierzęcych

hiperonimy:

poranić

	Policja zapewnia, że rozpracowuje grupę skinów, którzy w sobotę ciężko pobili i pokaleczyli nożami licealistów. źródło: NKJP: A.Tumialis: (rye): Skiny w sieci, Dziennik Bałtycki, 1999-10-01
	- Pokaleczone drzewa są słabe, a przez to narażone na choroby. Przecież to jest żywa tkanka. źródło: NKJP: sach: Straż miejska nie karze, bo nie może, Dziennik Łódzki, 2003-11-19
	Zwłoki obojga znaleziono w zeszłą niedzielę u wejścia do apartamentu Nicole Simpson. Oboje byli straszliwie pokaleczeni nożem. źródło: NKJP: Jacek Kalabiński: Łzy gwiazdora, Gazeta Wyborcza, 1994-06-21
	W jego rowerze spadł łańcuch, a chcąc go błyskawicznie założyć mocno pokaleczył rękę o tryby zębatki. źródło: NKJP: Łańcuch Marcina, Dziennik Polski, 2000-05-22
	Wiedzione nieomylnym instynktem, wybiorą ze stada te najsłabsze i będą powoli pędzić je przez zaspy, tak długo, aż ofiara pokaleczy nogi na przemarzniętym śniegu i opadnie z sił. źródło: NKJP: Grzegorz Tabasz: Wilcze czasy, Gazeta Krakowska, 2002-01-02

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokaleczyłem +(e)m pokaleczył	pokaleczyłam +(e)m pokaleczyła	pokaleczyłom +(e)m pokaleczyło	pokaleczyliśmy +(e)śmy pokaleczyli	pokaleczyłyśmy +(e)śmy pokaleczyły
2 os.	pokaleczyłeś +(e)ś pokaleczył	pokaleczyłaś +(e)ś pokaleczyła	pokaleczyłoś +(e)ś pokaleczyło	pokaleczyliście +(e)ście pokaleczyli	pokaleczyłyście +(e)ście pokaleczyły
3 os.	pokaleczył	pokaleczyła	pokaleczyło	pokaleczyli	pokaleczyły

bezosobnik: pokaleczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		pokaleczmy
2 os.	pokalecz	pokaleczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	pokaleczyłbym bym pokaleczył	pokaleczyłabym bym pokaleczyła	pokaleczyłobym bym pokaleczyło	pokaleczylibyśmy byśmy pokaleczyli	pokaleczyłybyśmy byśmy pokaleczyły
2 os.	pokaleczyłbyś byś pokaleczył	pokaleczyłabyś byś pokaleczyła	pokaleczyłobyś byś pokaleczyło	pokaleczylibyście byście pokaleczyli	pokaleczyłybyście byście pokaleczyły
3 os.	pokaleczyłby by pokaleczył	pokaleczyłaby by pokaleczyła	pokaleczyłoby by pokaleczyło	pokaleczyliby by pokaleczyli	pokaleczyłyby by pokaleczyły

bezosobnik: pokaleczono by

bezokolicznik: pokaleczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: pokaleczywszy

gerundium: pokaleczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: pokaleczony

Zob. kaleka