blaknąć - Wielki słownik języka polskiego PAN

1.

tracić intensywność lub blask

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

kolory i światło

synonimy:

blednąć

	Opowiadał, że specjalnie postanowił użyć syntetycznych farb do obrazu, by w przeciwieństwie do olejnych nie blakły w słońcu, co pozwoliłoby uniknąć delikatnego zadania zdejmowania portretu przywódcy. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Turkmenia, Gazeta Wyborcza, 1998-10-09
	Warto zobaczyć - pastele rzadko pokazuje się publicznie, bo blakną od światła. źródło: NKJP: Wawrzyniec Smoczyński: Triumf księgowego, Polityka, nr 2681, 2008-11-22
	Blakły pod działaniem chemikaliów cudowne freski, pękał nie remontowany od stulecia dach. źródło: NKJP: Bogdan Śmigielski: Zabieri swojego korola, Gazeta Wyborcza, 1998-12-04
	Włosy zaczynają blaknąć, szarzeją, tracą sprężystość i stają się łamliwe. źródło: NKJP: Jak ochronić włosy przed słoną wodą, Naj, nr 24, 2003
	Wiele kłopotów dostarczyć mogą techniki nieolejne. Akwarele blakną, pastele się osypują. źródło: NKJP: Piotr Sarzyński: Przewodnik po rynku malarstwa, 1999

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	blakłem blaknąłem +(e)m blakł +(e)m blaknął	blakłam blaknęłam +(e)m blakła +(e)m blaknęła	blakłom blaknęłom +(e)m blakło +(e)m blaknęło	blakliśmy blaknęliśmy +(e)śmy blakli +(e)śmy blaknęli	blakłyśmy blaknęłyśmy +(e)śmy blakły +(e)śmy blaknęły
2 os.	blakłeś blaknąłeś +(e)ś blakł +(e)ś blaknął	blakłaś blaknęłaś +(e)ś blakła +(e)ś blaknęła	blakłoś blaknęłoś +(e)ś blakło +(e)ś blaknęło	blakliście blaknęliście +(e)ście blakli +(e)ście blaknęli	blakłyście blaknęłyście +(e)ście blakły +(e)ście blaknęły
3 os.	blakł blaknął	blakła blaknęła	blakło blaknęło	blakli blaknęli	blakły blaknęły

bezosobnik: blaknięto

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę blakł będę blaknął będę blaknąć	będę blakła będę blaknęła będę blaknąć	będę blakło będę blaknęło będę blaknąć	będziemy blakli będziemy blaknęli będziemy blaknąć	będziemy blakły będziemy blaknęły będziemy blaknąć
2 os.	będziesz blakł będziesz blaknął będziesz blaknąć	będziesz blakła będziesz blaknęła będziesz blaknąć	będziesz blakło będziesz blaknęło będziesz blaknąć	będziecie blakli będziecie blaknęli będziecie blaknąć	będziecie blakły będziecie blaknęły będziecie blaknąć
3 os.	będzie blakł będzie blaknął będzie blaknąć	będzie blakła będzie blaknęła będzie blaknąć	będzie blakło będzie blaknęło będzie blaknąć	będą blakli będą blaknęli będą blaknąć	będą blakły będą blaknęły będą blaknąć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		blaknijmy
2 os.	blaknij	blaknijcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	blakłbym blaknąłbym bym blakł bym blaknął	blakłabym blaknęłabym bym blakła bym blaknęła	blakłobym blaknęłobym bym blakło bym blaknęło	blaklibyśmy blaknęlibyśmy byśmy blakli byśmy blaknęli	blakłybyśmy blaknęłybyśmy byśmy blakły byśmy blaknęły
2 os.	blakłbyś blaknąłbyś byś blakł byś blaknął	blakłabyś blaknęłabyś byś blakła byś blaknęła	blakłobyś blaknęłobyś byś blakło byś blaknęło	blaklibyście blaknęlibyście byście blakli byście blaknęli	blakłybyście blaknęłybyście byście blakły byście blaknęły
3 os.	blakłby blaknąłby by blakł by blaknął	blakłaby blaknęłaby by blakła by blaknęła	blakłoby blaknęłoby by blakło by blaknęło	blakliby blaknęliby by blakli by blaknęli	blakłyby blaknęłyby by blakły by blaknęły

bezosobnik: blaknięto by

bezokolicznik: blaknąć

imiesłów przysłówkowy współczesny:

blaknąc

gerundium: blaknięcie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: blaknący

odpowiedniki aspektowe: zblaknąć , wyblaknąć

+

blaknąć

+

(GDZIE) + (od CZEGO)

niem. bleichen 'blednąć, blaknąć, tracić kolor'

z śr.-w.-niem. bleich 'blady, prawie bez koloru'