tatuńko
-
przest. ekspresywnie o tacie
-
Używane także na określenie mężczyzny, który nie spłodził sam dziecka, ale prawnie uznał za swoje dziecko innych ludzi i wychowuje je jak swoje własne dziecko.
Używane także jako zwrot do teścia. -
CODZIENNE ŻYCIE CZŁOWIEKA
Rodzina
członkowie rodziny -
Młodsza córka bez swego tatuńka żyć nie może i nawet czasami w nocy z nim śpi [...].
źródło: Internet: rozmowy.polki.pl
Tatuńko był z niego wspaniały. Kochał córki, rozpieszczał je, a jeśli coś przeskrobały, to ja byłam ta zła, która ganiła [...].
źródło: Paweł Piotrowicz: Zbyszku, żegnaj! Piętnasta rocznica śmierci Zbigniewa Dziewiątkowskiego, założyciela Tercetu Egzotycznego, 2017-01-13 (kultura.onet.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. tatuńko
tatuńkowie
ndepr tatuńki
depr D. tatuńki
tatuńków
C. tatuńce
tatuńkom
B. tatuńkę
tatuńków
N. tatuńką
tatuńkami
Ms. tatuńce
tatuńkach
W. tatuńko
tatuńkowie
ndepr tatuńki
depr -
+ tatuńko + (CZYJ) -