wyliczyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

określić wartość lub wielkość czegoś dzięki wykonaniu odpowiednich obliczeń

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Działalność intelektualna człowieka

nazwy działań intelektualnych człowieka

KATEGORIE FIZYCZNE

Ilość, liczby i liczenie

synonimy:

obliczyć
policzyć
porachować

GUS; rząd; komputer wyliczył coś; biegli, eksperci, specjaliści; naukowcy, statystycy, urzędnicy wyliczyli coś
wyliczyć dochody, dodatek, koszt, kwotę, środki; straty; wartość czegoś, wysokość czegoś; wyliczenie emerytury, kapitału początkowego, podatku
wyliczony na ileś
wyliczyć w złotówkach
dobrze, dokładnie, precyzyjnie, skrupulatnie, starannie, źle; łatwo, nietrudno, trudno; szybko, wstępnie wyliczyć; wyliczyć szacunkowo
móc; umieć, zdołać wyliczyć

	Wszystko znajduje się w rękach rządu, który jest w stanie wyliczyć koszt tych zadań, ustalić, ile do tej pory w skali kraju i poszczególnych miast kosztowała ich realizacja [...]. źródło: NKJP: Sprawozdanie stenograficzne z obrad Sejmu RP z dnia 12.07.1995
	Według jednych, „mistrz” dożył 75 lat; według innych - 88. Byli tacy, którzy wyliczyli mu 95. źródło: NKJP: Henryk Waniek: Opis podróży mistycznej z Oświęcimia do Zgorzelca 1257-1957, 1996
	Komputer wyliczył też, że obiekt, który uderzył w naszą planetę, musiał być co najmniej dwa razy większy od Marsa. źródło: NKJP: Piotr Cieśliński: Wieści ze Srebrnego Globu, Gazeta Wyborcza, 1997-12-23
	Cenę wyliczono na 600 zł za m kw. źródło: NKJP: Tomasz Kunert: 2 to więcej niż 1, Dzień dobry nr 02/03, 2001
	Logiczniejsze wydaje się płacenie za konkretne usługi, ale to może nastąpić dopiero wówczas, gdy uda się wyliczyć, ile kosztuje np. leczenie zapalenia płuc czy wyrostka robaczkowego. źródło: NKJP: Szpitale pod kontrolą, Dziennik Polski, 1999-02-25

część mowy: czasownik

aspekt: dokonany

Tryb oznajmujący

Czas przyszły

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyliczyłem +(e)m wyliczył	wyliczyłam +(e)m wyliczyła	wyliczyłom +(e)m wyliczyło	wyliczyliśmy +(e)śmy wyliczyli	wyliczyłyśmy +(e)śmy wyliczyły
2 os.	wyliczyłeś +(e)ś wyliczył	wyliczyłaś +(e)ś wyliczyła	wyliczyłoś +(e)ś wyliczyło	wyliczyliście +(e)ście wyliczyli	wyliczyłyście +(e)ście wyliczyły
3 os.	wyliczył	wyliczyła	wyliczyło	wyliczyli	wyliczyły

bezosobnik: wyliczono

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wyliczmy
2 os.	wylicz	wyliczcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wyliczyłbym bym wyliczył	wyliczyłabym bym wyliczyła	wyliczyłobym bym wyliczyło	wyliczylibyśmy byśmy wyliczyli	wyliczyłybyśmy byśmy wyliczyły
2 os.	wyliczyłbyś byś wyliczył	wyliczyłabyś byś wyliczyła	wyliczyłobyś byś wyliczyło	wyliczylibyście byście wyliczyli	wyliczyłybyście byście wyliczyły
3 os.	wyliczyłby by wyliczył	wyliczyłaby by wyliczyła	wyliczyłoby by wyliczyło	wyliczyliby by wyliczyli	wyliczyłyby by wyliczyły

bezosobnik: wyliczono by

bezokolicznik: wyliczyć

imiesłów przysłówkowy uprzedni: wyliczywszy

gerundium: wyliczenie

rodzaj gramatyczny: dk

imiesłów przymiotnikowy bierny: wyliczony

odpowiednik aspektowy: wyliczać

Zob. liczyć