wędrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

2.

zmieniać miejsce pobytu lub chodzić skądś dokądś

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

hiperonimy:

przemieszczać się

artysta, karawana, komiwojażer, tabor, teatr, trupa wędruje; Cyganie, koczownicy, Mongołowie, Romowie; kupcy; pielgrzymi; gęsi, ptaki, zwierzęta wędrują
wędrować stadami
wędrować od domu do domu, od miasta do miasta, od urzędu do urzędu, od wsi do wsi
wędrować przez całe życie
wędrować z miejsca na miejsce
wędrować za chlebem; za żerem
wędrować codziennie, długo, nieustannie
wędrujące plemiona

	Każdej wiosny stada bizonów wędrowały na północ ku zielonym pastwiskom, a jesienią wracały na południe, w cieplejsze rejony kontynentu. źródło: KWSJP: Parki Narodowe Stanów Zjednoczonych Ameryki (cz. 8), Tygodnik Podhalański, 1999, nr 24
	Ptaki wędrują w formacjach. Najbardziej znaną jest tzw. klucz, czyli układ w kształcie litery V. Tak przemieszczają się np. dzikie gęsi i żurawie. źródło: NKJP: Odlotowe szaleństwo, Dzień dobry, 2001, nr 28
	Wesoły, barwny orszak przebierańców wędruje z muzyką od domu do domu. źródło: KWSJP: Lucyna Sandecka: Klub kawalerów, Kobieta i Życie, 1972
	Kandahar [...] słynął przez wieki ze swoich bazarów i karawanserajów, gdzie zatrzymywały się karawany kupców wędrujących Jedwabnym Szlakiem z Indii i Chin do Persji, Arabii i Europy. źródło: NKJP: Wojciech Jagielski: Modlitwa o deszcz, 2007
	Stepowi Mongołowie mają wędrowanie we krwi. We wrześniu rodziny pasterskie przenoszą się do jesiennych jurt w dolinach. źródło: NKJP: Mongolia, Rzeczpospolita, 1997, nr 281

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałem +(e)m wędrował	wędrowałam +(e)m wędrowała	wędrowałom +(e)m wędrowało	wędrowaliśmy +(e)śmy wędrowali	wędrowałyśmy +(e)śmy wędrowały
2 os.	wędrowałeś +(e)ś wędrował	wędrowałaś +(e)ś wędrowała	wędrowałoś +(e)ś wędrowało	wędrowaliście +(e)ście wędrowali	wędrowałyście +(e)ście wędrowały
3 os.	wędrował	wędrowała	wędrowało	wędrowali	wędrowały

bezosobnik: wędrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wędrował będę wędrować	będę wędrowała będę wędrować	będę wędrowało będę wędrować	będziemy wędrowali będziemy wędrować	będziemy wędrowały będziemy wędrować
2 os.	będziesz wędrował będziesz wędrować	będziesz wędrowała będziesz wędrować	będziesz wędrowało będziesz wędrować	będziecie wędrowali będziecie wędrować	będziecie wędrowały będziecie wędrować
3 os.	będzie wędrował będzie wędrować	będzie wędrowała będzie wędrować	będzie wędrowało będzie wędrować	będą wędrowali będą wędrować	będą wędrowały będą wędrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wędrujmy
2 os.	wędruj	wędrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałbym bym wędrował	wędrowałabym bym wędrowała	wędrowałobym bym wędrowało	wędrowalibyśmy byśmy wędrowali	wędrowałybyśmy byśmy wędrowały
2 os.	wędrowałbyś byś wędrował	wędrowałabyś byś wędrowała	wędrowałobyś byś wędrowało	wędrowalibyście byście wędrowali	wędrowałybyście byście wędrowały
3 os.	wędrowałby by wędrował	wędrowałaby by wędrowała	wędrowałoby by wędrowało	wędrowaliby by wędrowali	wędrowałyby by wędrowały

bezosobnik: wędrowano by

bezokolicznik: wędrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: wędrując

gerundium: wędrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wędrujący

Rz_żywotny

+

wędrować

+

GDZIE

śr.-w.-niem. wandern 'być w ruchu, iść, wędrować'