wędrować - Wielki słownik języka polskiego PAN

4.

przemieszczać się lub sprawiać takie wrażenie

KATEGORIE FIZYCZNE

Cechy i właściwości materii

ruch i spoczynek

hiperonimy:

przemieszczać się

ból, ciepło, łza, krew, niż, wyż, zimno; spojrzenie, wzrok; księżyc, słońce; anegdota, kult, opowieść; dusza; wydma, wyspa; jajnik, nerka, wątroba wędruje; chmury; dłonie, palce, wargi; myśli wędrują
ból wędruje po ciele, słońce po niebie, łza po policzku, wskazówka po skali; ciarki wędrują po plecach
wędrujące piaski

	Stał tak znieruchomiały, czując, jak mokra i chłodna wędruje po policzku łza. źródło: KWSJP: Magda Leja: Umiejętność krzyku, 1958
	Z przerażeniem zauważył, że nie jest w stanie podnieść leżącej na blacie ręki. Była jak sparaliżowana. Kiedy poruszył ciałem, spadła bezwładnie ze stołu [...]. Czuł, jak ból wędruje. źródło: NKJP: Zygmunt Miłoszewski: Domofon, 2005
	Gdy jem śniadanie, moje myśli wędrują do spraw związanych z pracą. Gdy jestem w pracy, myślę sobie, co mam do załatwienia, kiedy będę w drodze do domu. źródło: Internet
	Kładą się na trawie. Anna przygląda się samotnemu obłokowi wędrującemu po niebie. źródło: KWSJP: Ewa Cechnicka: Znak Anny, 1997
	Teren chroniony obejmuje dwa wielkie jeziora, Łebę i Gardno, oraz formy wydm nadbrzeżnych, skupienia wydm wędrujących oraz wzniesienia moreny czołowej. źródło: KWSJP: Tadeusz Przypkowski: Współpracownik wszechświata w Jędrzejowie przed pół wiekiem, Wszechświat, 1958

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałem +(e)m wędrował	wędrowałam +(e)m wędrowała	wędrowałom +(e)m wędrowało	wędrowaliśmy +(e)śmy wędrowali	wędrowałyśmy +(e)śmy wędrowały
2 os.	wędrowałeś +(e)ś wędrował	wędrowałaś +(e)ś wędrowała	wędrowałoś +(e)ś wędrowało	wędrowaliście +(e)ście wędrowali	wędrowałyście +(e)ście wędrowały
3 os.	wędrował	wędrowała	wędrowało	wędrowali	wędrowały

bezosobnik: wędrowano

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę wędrował będę wędrować	będę wędrowała będę wędrować	będę wędrowało będę wędrować	będziemy wędrowali będziemy wędrować	będziemy wędrowały będziemy wędrować
2 os.	będziesz wędrował będziesz wędrować	będziesz wędrowała będziesz wędrować	będziesz wędrowało będziesz wędrować	będziecie wędrowali będziecie wędrować	będziecie wędrowały będziecie wędrować
3 os.	będzie wędrował będzie wędrować	będzie wędrowała będzie wędrować	będzie wędrowało będzie wędrować	będą wędrowali będą wędrować	będą wędrowały będą wędrować

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		wędrujmy
2 os.	wędruj	wędrujcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	wędrowałbym bym wędrował	wędrowałabym bym wędrowała	wędrowałobym bym wędrowało	wędrowalibyśmy byśmy wędrowali	wędrowałybyśmy byśmy wędrowały
2 os.	wędrowałbyś byś wędrował	wędrowałabyś byś wędrowała	wędrowałobyś byś wędrowało	wędrowalibyście byście wędrowali	wędrowałybyście byście wędrowały
3 os.	wędrowałby by wędrował	wędrowałaby by wędrowała	wędrowałoby by wędrowało	wędrowaliby by wędrowali	wędrowałyby by wędrowały

bezosobnik: wędrowano by

bezokolicznik: wędrować

imiesłów przysłówkowy współczesny: wędrując

gerundium: wędrowanie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: wędrujący

odpowiednik aspektowy: zawędrować

Rz_nieżywotny

+

wędrować

+

GDZIE

śr.-w.-niem. wandern 'być w ruchu, iść, wędrować'