-
edytor.
w systemie typograficznym czcionka o wielkości dziesięciu punktów, nieco większa od petitu
-
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Środki masowego przekazu
wydawnictwa
-
|
Każdy numer „Czasu” zawierał 4-6, a w niedzielę 8 kolumn druku, przy czym teksty składano głównie garmondem i petitem [...].
źródło: Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego, tom 12, 1973 (books.google.pl)
|
|
Z naciskiem domaga się instrukcja dla tytułów ogólnych oraz spisów treści garmondu jasnego, a dla opisu bibliologicznego - petitu lub borgisu.
źródło: Kwartalnik Historii Nauki i Techniki, tomy 9-10, 1964 (books.google.pl)
|
|
Przy składzie tekstu garmontem bez interlinii można wzory matematyczne, wydzielone w osobne wiersze, składać petitem.
źródło: Marian Drabczyński: Od rękopisu do książki, 1958
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
garmond
|
garmondy
|
|
| D. |
garmondu
|
garmondów
|
|
| C. |
garmondowi
|
garmondom
|
|
| B. |
garmond
|
garmondy
|
|
| N. |
garmondem
|
garmondami
|
|
| Ms. |
garmondzie
|
garmondach
|
|
| W. |
garmondzie
|
garmondy
|
|
Inne uwagi
Zwykle lp
-
fr.
garamond
Pochodzi od nazwiska Claude'a Garamonda, francuskiego rytownika.
-
CHRONOLOGIZACJA:
1822,
Rozmaitości, z. 1, books.google.pl
Data ostatniej modyfikacji: 19.03.2020