-
książk. to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym jest niewielka
-
wykładnik stopnia cechy
-
Było to prawie jak oliwa dla ognia, jak niebaczne poruszenie najskrytszych, powiedziałbym: niebezpiecznych tęsknot, aż się krzynę przeląkłem i pożałowałem prowokacji.
źródło: NKJP: Arkady Fiedle: Dzikie banany, 1960
Nie jesteście ani krzynę lepsi i bardziej warci czytania od kogokolwiek, kto ma mniejszy tutaj „staż” .
źródło: NKJP: Usenet -- pl.hum.poezja, 2000-03-10
Ha, przyznać trzeba, że krzynę mniej sławny i znany od wyżej wymienionych, ale z tą nad nimi przewagą, żem go znał osobiście i nawet pijał z nim.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
- Teraz toście przesadzili krzynę. - Jako żywo - wtrącił Jaskier. - Przegiąłeś pałę, Geralt, z tą rozumną rasą.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992
-
część mowy: operator metapredykatywny
-
+ krzynę + szyk: zmienny: neutralna antepozycja -