krzynę II

I
  • książk.  to, o czym mowa, ma daną cechę w takim stopniu, że różnica między tym a czymś innym jest niewielka
  • wykładnik stopnia cechy

  • Było to prawie jak oliwa dla ognia, jak niebaczne poruszenie najskrytszych, powiedziałbym: niebezpiecznych tęsknot, aż się krzynę przeląkłem i pożałowałem prowokacji.

    źródło: NKJP: Arkady Fiedle: Dzikie banany, 1960

    Nie jesteście ani krzynę lepsi i bardziej warci czytania od kogokolwiek, kto ma mniejszy tutaj „staż” .

    źródło: NKJP: Usenet -- pl.hum.poezja, 2000-03-10

    Ha, przyznać trzeba, że krzynę mniej sławny i znany od wyżej wymienionych, ale z tą nad nimi przewagą, żem go znał osobiście i nawet pijał z nim.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002

    - Teraz toście przesadzili krzynę. - Jako żywo - wtrącił Jaskier. - Przegiąłeś pałę, Geralt, z tą rozumną rasą.

    źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Miecz przeznaczenia, 1992

  • część mowy: operator metapredykatywny

  • bez ograniczeń + krzynę + bez ograniczeń
    szyk: zmienny: neutralna antepozycja
  • Zob. krzyna

CHRONOLOGIZACJA:
Zob.  krzyna 
Data ostatniej modyfikacji: 28.07.2020