łąka
-
teren porośnięty trawą i innymi roślinami, ale pozbawiony drzew i krzewów
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Świat roślin
rośliny leśne i łąkowe -
hiperonimy: teren
-
- rozległa, szeroka; bagnista, podmokła, podtopiona, wilgotna, zalana; kwitnąca, ukwiecona, umajona, porośnięta czymś, zielona; skoszona, wypalona; alpejska, górska, leśna; nadnotecka, pienińska,...; prywatna; kolorowa, malownicza, pachnąca, piękna, wspaniała łąka
- łąka kwiatów; krokusów, maków, niezapominajek, ...
- łąki i lasy, łąki i pastwiska, łąki i pola
- łąka ciągnie się dokądś, kwitnie, pachnie, zajmuje jakiś obszar
- kosić, skosić łąkę
- leżeć, paść się, wypasać bydło, zbierać coś na łące
-
Łąka była bujna i soczysta, trawa sięgała do kolan prawie.
źródło: NKJP: Jerzy Andrzejewski: Popiół i diament, 1948
Miejsce strzyżonego co tydzień trawnika niech zajmie kwietna łąka z krokusami, przebiśniegami, makami, rumiankiem, stokrotką i koniczyną.
źródło: NKJP: Ogród bardzo naturalny, Gazeta Wyborcza, 1993-04-02
Po śniadaniu poszliśmy na łąkę odwracać siano.
źródło: NKJP: Andrzej Bobkowski: Szkice piórkiem : (Francja 1940-1944), 1957
Dawniej łąki, nawet położone najwyżej w górach, były systematycznie koszone dwa razy do roku, a do późnej jesieni pasły się na nich krowy. Dzięki temu utrzymywała się bujna i specyficzna bogata roślinność.
źródło: NKJP: (KS): Wielkie koszenie w Pieninach, Dziennik Polski, 2001-08-08
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. łąka
łąki
D. łąki
łąk
C. łące
łąkom
B. łąkę
łąki
N. łąką
łąkami
Ms. łące
łąkach
W. łąko
łąki
-
psł. *lǫka 'wygięcie, krzywizna, coś krzywego, wygiętego'
Pierwotne znaczenie prasłowiańskie rozwinęło się w znaczenie 'zakole rzeki, teren położony w zakolu rzeki, nad rzeką (porośnięty trawą lub zalesiony)'; według niektórych badaczy jest to etymologia wątpliwa z powodów semantycznych.