-
książk.
wąwóz o wąskim dnie i stromych zboczach, którego przekrój poprzeczny kształtem przypomina literę V
-
Występuje jako składnik nazw własnych, np. Lisi Jar , Czarci Jar .
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu
-
-
- głęboki, górski, stromy, suchy jar
- brzeg, dno, ściana, zbocze jaru
-
|
Weszli w jar, koryto wyschniętego strumienia, obrośnięte wierzbami.
źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
|
|
Kluczyliśmy piaszczystymi jarami, korytami płytkich potoków, naturalnymi przesiekami w dzikim gąszczu.
źródło: NKJP: Jacek Dukaj: W kraju niewiernych, 2005
|
|
Otaczają jezioro lesiste wzgórza pełne jarów i wąwozów, przez które płyną małe rzeczki.
źródło: NKJP: Zbigniew Nienacki: Księga strachów, 1987
|
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny:
m3
|
liczba pojedyncza |
liczba mnoga |
|
| M. |
jar
|
jary
|
|
| D. |
jaru
|
jarów
|
|
| C. |
jarowi
|
jarom
|
|
| B. |
jar
|
jary
|
|
| N. |
jarem
|
jarami
|
|
| Ms. |
jarze
|
jarach
|
|
| W. |
jarze
|
jary
|
|
-
ukr.
z
tur.
'przepaść, urwista skała; stromy brzeg'
CHRONOLOGIZACJA:
SJPXVII
SL
SJPWar
SJPDor
SJPSz
SJPDun
ISJP
PSWP
USJP
Data ostatniej modyfikacji: 28.03.2010