ciemię

  • książk.  górna część czaszki wokół jej szczytu
  • CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA

    Budowa i funkcjonowanie ciała ludzkiego

    części ciała, elementy i substancje składowe

    • łyse ciemię
    • uderzyć w ciemię
  • Dzień był upalny, słońce prażyło prosto w ciemię.

    źródło: NKJP: Jerzy Krzysztoń: Wielbłąd na stepie, 1978

    Zwymyślany i wytrzaskany po szczeciniastym ciemieniu gazetą zwiniętą w trąbkę, ordynans udawał skruszonego.

    źródło: NKJP: Magdalena Tulli: W czerwieni, 1998

    Barbarzyńcy zerkali też w moją stronę z widoczną niechęcią i obawą. Nic dziwnego, czarna szata i wystrzyżona na ciemieniu tonsura mogły ich zmylić.

    źródło: NKJP: Witold Jabłoński: Metamorfozy, 2004

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: n2

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. ciemię
    ciemiona
    D. ciemienia
    ciemion
    C. ciemieniu
    ciemionom
    B. ciemię
    ciemiona
    N. ciemieniem
    ciemionami
    Ms. ciemieniu
    ciemionach
    W. ciemię
    ciemiona
  • psł. *těmę

CHRONOLOGIZACJA:
XIV w., Bańk
XV w., Bor
FRAZEOLOGIZMY:
Data ostatniej modyfikacji: 06.01.2016