szczerzyć - Wielki słownik języka polskiego PAN

odsłaniać, rozchylając wargi

CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA

Stany psychiczne człowieka

zachowania emocjonalne

CZŁOWIEK I PRZYRODA

Świat zwierząt

zwyczaje i zachowania zwierząt

hiperonimy:

odsłaniać

	– To pan jest? – dziewczyna szczerzyła drobne białe ząbki w niewymuszonym uśmiechu. źródło: NKJP: Piotr Zaremba: Plama na suficie, 2004
	Niebawem zrozumiałem, co zaszło: na ścieżce leśnej na wprost Ali-Baby stał olbrzymi wilk. Szczerzył straszliwe kły i piana kapała mu z pyska. źródło: NKJP: Jan Brzechwa: Akademia pana Kleksa, 1946
	Wyskakiwała znienacka z krzaków zapytując, o czym myśli. To znów sama udawała spłoszoną jego nadejściem. Przysuwała się blisko, usiłując dotknąć go piersiami i szczerząc białe zęby. źródło: NKJP: Zofia Kossak: Przymierze, 1952
	Kamraci zarechotali, szczerząc zepsute zęby. źródło: NKJP: Andrzej Sapkowski: Narrenturm, 2002
	Zbita z grubych bali chata miała stromy dach ozdobiony szczerzącą zęby maszkarą. źródło: NKJP: Iwona Surmik: Ostatni smok, 2005

część mowy: czasownik

aspekt: niedokonany

Tryb oznajmujący

Czas teraźniejszy

Czas przeszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szczerzyłem +(e)m szczerzył	szczerzyłam +(e)m szczerzyła	szczerzyłom +(e)m szczerzyło	szczerzyliśmy +(e)śmy szczerzyli	szczerzyłyśmy +(e)śmy szczerzyły
2 os.	szczerzyłeś +(e)ś szczerzył	szczerzyłaś +(e)ś szczerzyła	szczerzyłoś +(e)ś szczerzyło	szczerzyliście +(e)ście szczerzyli	szczerzyłyście +(e)ście szczerzyły
3 os.	szczerzył	szczerzyła	szczerzyło	szczerzyli	szczerzyły

bezosobnik: szczerzono

Czas przyszły

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	będę szczerzył będę szczerzyć	będę szczerzyła będę szczerzyć	będę szczerzyło będę szczerzyć	będziemy szczerzyli będziemy szczerzyć	będziemy szczerzyły będziemy szczerzyć
2 os.	będziesz szczerzył będziesz szczerzyć	będziesz szczerzyła będziesz szczerzyć	będziesz szczerzyło będziesz szczerzyć	będziecie szczerzyli będziecie szczerzyć	będziecie szczerzyły będziecie szczerzyć
3 os.	będzie szczerzył będzie szczerzyć	będzie szczerzyła będzie szczerzyć	będzie szczerzyło będzie szczerzyć	będą szczerzyli będą szczerzyć	będą szczerzyły będą szczerzyć

Tryb rozkazujący

	liczba pojedyncza	liczba mnoga
1 os.		szczerzmy
2 os.	szczerz	szczerzcie

Tryb warunkowy

	liczba pojedyncza			liczba mnoga
	m	ż	n	mo	-mo
1 os.	szczerzyłbym bym szczerzył	szczerzyłabym bym szczerzyła	szczerzyłobym bym szczerzyło	szczerzylibyśmy byśmy szczerzyli	szczerzyłybyśmy byśmy szczerzyły
2 os.	szczerzyłbyś byś szczerzył	szczerzyłabyś byś szczerzyła	szczerzyłobyś byś szczerzyło	szczerzylibyście byście szczerzyli	szczerzyłybyście byście szczerzyły
3 os.	szczerzyłby by szczerzył	szczerzyłaby by szczerzyła	szczerzyłoby by szczerzyło	szczerzyliby by szczerzyli	szczerzyłyby by szczerzyły

bezosobnik: szczerzono by

bezokolicznik: szczerzyć

imiesłów przysłówkowy współczesny: szczerząc

gerundium: szczerzenie

rodzaj gramatyczny: ndk

imiesłów przymiotnikowy czynny: szczerzący

imiesłów przymiotnikowy bierny: szczerzony

+

szczerzyć

+

CO

psł. (dial.) *ščeriti, *ščer'ǫ 'robić grymas twarzy, pokazując, odsłaniając zęby (w uśmiechu, w złości)'

z psł. *čeriti 'rozdzierać, powodować rozdarcie, szczelinę; wyszczerzać zęby'