anakolut
-
jęz. wyrażenie składające się z kilku wyrazów, zbudowane niezgodnie z zasadami gramatycznymi i przez to często niezrozumiałe lub niejednoznaczne, będące błędem językowym lub celowo stosowane w literaturze jako element stylizacji
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Język -
W rozmowie potocznej charakterystyczne jest występowanie anakolutów.
źródło: NKJP: Eugenia Rostańska: Dziecko i dorosły w rozmowie, 2010
Zgodnie z wymogami sceny, anakoluty, agramatyzmy, konstrukcje ad sensum są niezmiernie rzadkie.
źródło: NKJP: Jan Błoński: Wszystkie sztuki Sławomira Mrożka, 1995
Niekiedy ważną funkcję stylistyczną pełnić może anakolut.
źródło: Michał Głowiński, Aleksandra Okopień-Sławińska, Janusz Sławiński: Zarys teorii literatury, 1972 (books.google.pl)
Oprócz anakolutów do tzw. składni wykolejonej zalicza się według różnych opracowań językoznawczych: wypowiedzenia niedokończone, potoki składniowe, luźne połączenia, wtrącenia, powtórzenia [...].
źródło: Poznańskie Spotkania Językoznawcze, 2006 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m3
liczba pojedyncza liczba mnoga M. anakolut
anakoluty
D. anakolutu
anakolutów
C. anakolutowi
anakolutom
B. anakolut
anakoluty
N. anakolutem
anakolutami
Ms. anakolucie
anakolutach
W. anakolucie
anakoluty
-
gr. anakólouthon 'pozbawiony związku, nielogiczny'