-
wyraz służący do naśladowania dźwięku, jaki powstaje przy nagłym, silnym uderzeniu czegoś o coś innego lub przy wystrzale z broni palnej
-
Występuje również w formie zwielokrotnionej: bach, bach i bach, bach, bach, która informuje o powtarzalności dźwięku.
Używane również w funkcji predykatywnej, np. [...] idzie sobie trzyletni chłopiec, w ręku trzyma samochód i nagle bach, bo stanął sobie na sznurówkę.
-
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Wojsko i wojna
broń
KATEGORIE FIZYCZNE
Cechy i właściwości materii
dźwięki
-
|
Marta sięgnęła po strzałkę, zamierzyła się i trafiła w róg zdjęcia. – Celuj! Bach. Tym razem trafiła go w muchę. – Dalej! Bach, bach, bach... Marta, owładnięta jakąś dziką pasją, rzucała jak szalona.
źródło: NKJP: Kinga Dunin: Obciach, 1999
|
|
Wronek wodził za mną lufą i uśmiechał się. Próbowałem się skulić, schować za szafką. – Bach, bach! I po tobie – usłyszałem.
źródło: NKJP: Jarosław Maślanek: Haszyszopenki, 2008
|
|
I już ma w ręku pistolet. Bach! Bach ! Bach! Położył wszystkich. Kto się poruszył, tego dobiła świta.
źródło: NKJP: Ryszard Kapuściński: Magadan, pierwsze przybliżenie, Gazeta Wyborcza, 1992-11-14
|
-
-
Wyraz pochodzenia dźwiękonaśladowczego.
CHRONOLOGIZACJA:
1904,
NKJP
Data ostatniej modyfikacji: 31.08.2016