czeluść

  • książk.  bardzo głęboka ciemna dziura lub słabo widoczna przestrzeń, budząca strach
  • KATEGORIE FIZYCZNE

    Cechy i właściwości przestrzeni

    • czeluście piekielne
    • czeluście studni, szafy; krzaków, lasu; dna piekielnego, piekła, podziemi
    • wydostać się z czeluści czegoś
    • zniknąć/znikać w czeluściach czegoś
  • Wieczorem, tuż przed dziesiątą ubierał się, zaparzał kawę w termosie, nabijał dubeltówkę breneką i znikał w ciemnej czeluści lasu.

    źródło: NKJP: Radosław Kobierski: Harar, 2005

    Za bunt przeciw Bogu i państwu cierpi w najgłębszych czeluściach piekła, w gardzieli trzygłowego Lucyfera.

    źródło: NKJP: Wiesław Wodecki: Bruki piekła, Gazeta Wrocławska, 2002-03-19

  • część mowy: rzeczownik

    rodzaj gramatyczny: ż

    liczba pojedyncza liczba mnoga
    M. czeluść
    czeluści
    czeluście
    D. czeluści
    czeluści
    C. czeluści
    czeluściom
    B. czeluść
    czeluści
    czeluście
    N. czeluścią
    czeluściami
    Ms. czeluści
    czeluściach
    W. czeluści
    czeluści
    czeluście
  • psł. *čeľustь 'otwór gębowy, paszcza'

CHRONOLOGIZACJA:
2 połowa XIV w., SStp
Inne znaczenie: 'szczęka, jama ustna'
Data ostatniej modyfikacji: 01.04.2025