gazda
-
właściciel ziemi na Podhalu i w sąsiednich rejonach górskich, prowadzący własne gospodarstwo wiejskie
-
CZŁOWIEK I PRZYRODA
Ziemia
ukształtowanie terenu
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
hiperonimy: gospodarz
-
Wyraźnie zima się kończyła, bo gazda woził ciężki gnój, którego kupy ciemniały na wąskim poletku.
źródło: NKJP: Wojciech Żukrowski: Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
Szczególnie wiele obrazów spotykało się w góralskich izbach. [...] Liczba obrazów zależała od zamożności gazdy, zdarzało się, że miał on 30-40 malowideł, ustawionych jedno przy drugim.
źródło: NKJP: Aleksander Jackowski: Polska sztuka ludowa, 1974
Jeśli tylko pogoda pozwoli orawskiemu gaździe wyjść w Wielkim Tygodniu na pole, w sad czy do ogrodu - dobrze wróży to zbiorom.
źródło: NKJP: Palma przeciw gromom, Dziennik Polski, 2001-04-14
Podczas występów goście przybyli do Nowego Bystrego mogli skosztować żętycy, bundzu, korbacza i oscypka, a także dowiedzieć się, co to jest osod, czyli zwyczaje związane ze sprowadzeniem owiec z hal. Poszczególne stada są zwracane gazdom, a gospodarze rozliczają się z bacami i juhasami.
źródło: NKJP: Owce, żętyca i muzyka w Nowem Bystrem, Dziennik Polski, 2008-09-02
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. gazda
gazdowie
ndepr gazdy
depr D. gazdy
gazdów
C. gaździe
gazdom
B. gazdę
gazdów
N. gazdą
gazdami
Ms. gaździe
gazdach
W. gazdo
gazdowie
ndepr gazdy
depr -
węg. gazda 'gospodarz, pan domu; właściciel'