kanciarz
- 
    
    pot. osoba, która oszukuje - postępuje niezgodnie z przyjętymi zasadami dla odniesienia korzyści
 - 
    
    
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Zasady współżycia społecznego
zachowania i wyrażenia nieakceptowane społecznie - 
    
    
synonimy: oszust 
 - 
    
    
- zwykły; mały kanciarz; drobni kanciarze
 - kanciarze, aferzyści; kanciarze, złodzieje; oszust i kanciarz
 
 - 
    
    
Kanciarz jeden miał bowiem tzw. łeb do interesów i z premedytacją go wykorzystywał, by rolować frajerów, którzy połasili się na wizję szybkiego i w miarę przyzwoitego zysku.
źródło: NKJP: Jarosław Gibas: Holzok na prezydenta, Trybuna Śląska, 2003-08-01
Zobaczyłem tego starego kanciarza, który się podszywa pod profesora. Nawet sobie strój na tę okazję sprawił.
źródło: NKJP: Internet
„Wierne serce” to opowieść o kelnereczce portowej knajpy, która musi wybrać między uczciwym robotnikiem a kanciarzem.
źródło: NKJP: (FREN): Nieme kino, Gazeta Krakowska, 2006-10-03
Po co prywatyzacja, skoro właścicielami zostają wyłącznie aferzyści lub co najmniej kanciarze podatkowi.
źródło: NKJP: Jerzy Urban: Klątwa Urbana, 1995
Przy nich kręciło się sporo warszawskich kanciarzy, usiłujących nabrać naiwnych kmiotków na kupno okazyjnych klejnotów z carskiej korony, pereł królowej Marysieńki, itp.
źródło: NKJP: Jerzy Zaruba: Z pamiętników bywalca, 2007
 - 
    
    
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kanciarz 
kanciarze 
ndepr kanciarze 
depr D. kanciarza 
kanciarzy 
C. kanciarzowi 
kanciarzom 
B. kanciarza 
kanciarzy 
N. kanciarzem 
kanciarzami 
Ms. kanciarzu 
kanciarzach 
W. kanciarzu 
kanciarze 
ndepr kanciarze 
depr  - 
    
    
Od: kantować (na benzynie)