koafiura
-
przest. fryzura
-
Używane głównie w odniesieniu do fryzury kobiecej.
-
[ko-afjura]
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA FIZYCZNA
Pielęgnacja ciała
czynności związane z pielęgnacją ciała i ich efekty -
- barokowa, rokokowa; natapirowana, wylakierowana koafiura
-
Więcej włosów powinieneś zostawić (albo twój fryzjer) z tyłu i na czubku. Boki wycieniowane, uszy odsłonięte. Taka koafiura sprawi, że twarz wyda się bardziej pociągła.
źródło: NKJP: Jak się uczesać, CKM, 2000
Robisz na ludziach wspaniałe wrażenie. Szokujesz strojem [...], koafiurą.
źródło: NKJP: Horoskop, Dziennik Polski, 2008-08-16
Stan pani profesorki wyglądał na poważny; ciągnąc za sobą woń potu i perfum, nerwowo biegała po szkole w swojej najlepszej sukience i wylakierowanej koafiurze.
źródło: NKJP: Antoni Kroh: Starorzecza, 2010
Zeszli się panowie pod krawatami, panie w kreacjach i koafiurach. Podziwiali, klaskali i było cudnie.
źródło: NKJP: Monika Kaczyńska: Gafa, ale kulturalna, Gazeta Poznańska, 2005-03-12
XVII wiek to wspaniałe koafiury zaczesywane wysoko do góry. Misterne fryzury utrzymywały kształt dzięki specjalnym konstrukcjom.
źródło: Internet: babciajagaradzi.wordpress.com
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: ż
liczba pojedyncza liczba mnoga M. koafiura
koafiury
D. koafiury
koafiur
C. koafiurze
koafiurom
B. koafiurę
koafiury
N. koafiurą
koafiurami
Ms. koafiurze
koafiurach
W. koafiuro
koafiury
-
fr. coiffure