kresowianin
-
osoba pochodząca z dawnych ziem polskich na wschodzie
-
Zapisywane również wielką literą.
Używane także w odniesieniu do mieszkańców pogranicza jakiegoś kraju. -
CZŁOWIEK W SPOŁECZEŃSTWIE
Przynależność i podział terytorialny
nazwy osób ze względu na ich pochodzenie i przynależność terytorialną -
Jana Huberta napad wojsk sowieckich na Polskę zastał 17 września w polskich oddziałach. [...] Książki by pisać jak on i inni, 90 kresowian dotarło do Gorlic.
źródło: NKJP: (e): Z Kresów do Gorlic, 2002-09-17
My kresowianie nie mówimy o rewizji granic wschodnich. Żądamy natomiast, aby Sejm jeszcze obecnej kadencji i wszystkie partie, które w nim zasiadają, uchwaliły ustawę o pełnej rekompensacie za nasze mienie pozostawione na wschodzie [...]
źródło: NKJP: Józef Figura: Przeprosić, że żyjemy, Tygodnik Podhalański nr 15, 1997
W uroczystości, którą przygotowało Towarzystwo Miłośników Lwowa i Kresów Południowo-Wschodnich, uczestniczyło ponad stu kresowian.
źródło: NKJP: (JOM): Opłatek u Jana, Gazeta Wrocławska, 2003-01-20
Dla Kresowian odwiedzających Wielkopolskę jej mieszkańcy mówili innym językiem polskim, żyli według odmiennych obyczajów.
źródło: NKJP: Andrzej Chwalba (red.): Obyczaje w Polsce: od średniowiecza do czasów współczesnych: praca zbiorowa, 2004
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. kresowianin
kresowianie
ndepr kresowiany
depr D. kresowianina
kresowian
C. kresowianinowi
kresowianom
B. kresowianina
kresowian
N. kresowianinem
kresowianami
Ms. kresowianinie
kresowianach
W. kresowianinie
kresowianie
ndepr kresowiany
depr -
Od: kresy
-
Uchwała Rady Języka Polskiego przy Prezydium PAN z 7 kwietnia 2008 r. uznaje za obowiązującą pisownię wielką literą, gdy wyraz odnosi się do osoby pochodzącej z dawnych ziem polskich na wschodzie, a małą literą, gdy wyraz odnosi się do mieszkańca pogranicza jakiegoś kraju.