markierant
-
pejorat. przest. osoba, która udaje, że pracuje lub doświadcza czegoś, co uniemożliwia wykonywanie jakiejś pracy
-
CZŁOWIEK JAKO ISTOTA PSYCHICZNA
Usposobienie człowieka
określenia człowieka ze względu na jego usposobienie -
Maszerowaliśmy pod prażącym słońcem daleko za Kraków [...]. Ja pokombinowałem tak, że udało mi się parę dni pomarkierować. Markierantów było dużo.
źródło: NKJP: Internet
Aby wykazać dobrą wolę i we własnym środowisku nie uchodzić za markieranta, mimo choroby dwukrotnie próbowałem podjąć pracę.
źródło: Michał Mierzwiński: Tam też biły polskie serca, 1978 (books.google.pl)
[...] oświadczył, że jestem stary łotr i markierant [...], kombinator wymigujący się od pracy, gdy tylu szlachetnych młodych ludzi ginie na wszystkich frontach.
źródło: Leopold Tyrmand: Gorzki smak czekolady Lucullus, 1995 (books.google.pl)
-
część mowy: rzeczownik
rodzaj gramatyczny: m1
liczba pojedyncza liczba mnoga M. markierant
markieranci
ndepr markieranty
depr D. markieranta
markierantów
C. markierantowi
markierantom
B. markieranta
markierantów
N. markierantem
markierantami
Ms. markierancie
markierantach
W. markierancie
markieranci
ndepr markieranty
depr -
fr. marquer 'znakować, cechować; naznaczać'